Wyłączenie gruntu z produkcji rolnej jednorazowo w kosztach podatkowych

- Przedsiębiorca jest właścicielem gruntu kupionego w maju 2017 r. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej tzw. metodą kasową. W styczniu 2019 r. przedsiębiorca otrzymał decyzję starosty o wyłączeniu działki z produkcji rolnej. Z tego tytułu na przedsiębiorcę nałożono opłatę w wysokości 32 tys. zł, która ma być płatna ratami, przez dziesięć lat w wysokości 3 200 zł rocznie. Kiedy przedsiębiorca może ująć tę opłatę w kosztach? W całości w dacie wydania decyzji czy w terminach płatności poszczególnych rat? – pyta czytelnik.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT,

- być właściwie udokumentowany.

Czytaj także: Wyłączenie ziemi z produkcji rolnej pod działalność i mieszkanie - ile kosztuje

Wydatki związane z majątkiem

Opłaty za wyłączenie gruntów z produkcji rolnej wynikają z faktu posiadania gruntów rolnych, które na podstawie decyzji starosty zostały wyłączone z produkcji rolnej, przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Poniesione z tego tytułu wydatki należy zaklasyfikować jako element kosztów stałych, które podatnik jest obowiązany uiszczać w związku z posiadanym przez niego majątkiem. Jeżeli zatem obowiązek ich uiszczania związany jest z wykorzystywaniem przez podatnika nieruchomości w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, to mogą one (co do zasady) stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorca ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej metodą kasową. Oznacza to, że do potrącenia kosztów w czasie stosuje zasadę określoną w art. 22 ust. 4 ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów są potrącane (co do zasady) tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W przypadku podatników prowadzących podatkową księgę, stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o PIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się – co do zasady - dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zapłata nie ma znaczenia

W odniesieniu do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów z zastosowaniem metody kasowej moment poniesienia kosztu uzyskania przychodów, determinujący także moment jego potrącalności, nie jest wprost uzależniony od momentu zapłaty. W analizowanej sprawie ustalona w drodze decyzji opłata z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności w dacie wydania decyzji określającej jej wysokość. Decyzja ustalająca wysokość tej opłaty stanowi bowiem dowód, na podstawie którego możliwe jest zaksięgowanie tego kosztu.

Takie stanowisko podzielają organy podatkowe (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 czerwca 2013 r., IBPBI/1/415-337/13/ŚS). ?

Autor jest doradcą podatkowym

Za wyłączenie z produkcji trzeba zapłacić

Obowiązek uiszczania opłaty z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej wynika z ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy, osoba, która uzyskała zezwolenie na wyłączenie gruntów z produkcji, jest obowiązana uiścić należność i opłaty roczne, a w odniesieniu do gruntów leśnych – także jednorazowe odszkodowanie w razie przedwczesnego wyrębu drzewostanu. Obowiązek taki powstaje od dnia faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji.

Przez należności rozumie się jednorazową opłatę z tytułu trwałego wyłączenia gruntów z produkcji (zob. art. 4 pkt 12 ww. ustawy).

Przez opłatę roczną rozumie się opłatę roczną z tytułu użytkowania na cele nierolnicze lub nieleśne gruntów wyłączonych z produkcji, w wysokości 10 proc. należności, uiszczaną: w razie trwałego wyłączenia – przez lat 10, natomiast w przypadku nietrwałego wyłączenia – przez okres tego wyłączenia, nie dłużej jednak niż przez 20 lat od chwili wyłączenia tych gruntów z produkcji (zob. art. 4 pkt 13 ww. ustawy).