Nowe prawo 2019: odszkodowanie za zniszczony majątek bez CIT

Od kwoty, którą wypłacił ubezpieczyciel w związku ze zniszczeniem środka trwałego, przedsiębiorca nie zapłaci podatku. Warunkiem jest przeznaczenie jej do końca następnego roku na remont lub odkupienie uszkodzonego mienia.

Publikacja: 14.01.2019 06:00

Nowe prawo 2019: odszkodowanie za zniszczony majątek bez CIT

Foto: 123RF

Od 1 stycznia br. obowiązuje nowo wprowadzone zwolnienie z podatku dochodowego (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT), które dotyczy kwot odszkodowań uzyskiwanych od ubezpieczyciela w związku ze zniszczeniem lub uszkodzeniem środka trwałego (z wyjątkiem samochodu osobowego).

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest przeznaczenie do końca następnego roku równowartości otrzymanego odszkodowania:

- na remont uszkodzonego środka trwałego bądź

- na zakup lub wytworzenie środka trwałego, mogącego zastąpić zniszczony lub uszkodzony.

W przypadku spełnienia tych warunków podatnik zostanie zwolniony z obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od dochodu będącego równowartością otrzymanego odszkodowania.

Czytaj też:

Odszkodowanie za przypadkowo zniszczoną maszynę z CIT

Opodatkowanie odszkodowania wypłaconego przez firmę ubezpieczeniową

Zagrożona płynność finansowa

Zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy zmieniającej, nowelizacja wpłynie na poprawę płynności finansowej poszkodowanego i ułatwi sfinansowanie wydatków mających na celu przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź wydatków na zakup środka trwałego, który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały.

Trudno jednak zgodzić się z tą argumentacją. Jeżeli podatnik będzie chciał kontynuować działalność pomimo zniszczenia środka trwałego, to zmuszony będzie z własnej kieszeni wykładać środki do czasu uzyskania odszkodowania. Przy dużych szkodach jego płynność i tak będzie zagrożona, jeśli nie będzie posiadał dostatecznych środków własnych.

W części niezaliczonej do kosztów

Omawiane zwolnienie stosuje się jednak również do otrzymanego odszkodowania w odniesieniu do wydatków poniesionych od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania, ale tylko w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów (również poprzez odpisy amortyzacyjne). W tym zakresie wydaje się, że decyzja będzie należała do podatnika. Może on albo zaliczyć poniesione wydatki do kosztów lub zacząć dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych bądź skorzystać ze zwolnienia.

Decyduje data szkody, a nie wypłaty

Zwolnienie dotyczy szkód powstałych po 31 grudnia 2018 r. A zatem wszystkie odszkodowania dotyczące szkód powstałych przed tym dniem nie podlegają zwolnieniu, nawet jeżeli ich przyznanie lub wypłata nastąpi po 31 grudnia 2018 r.

Nie ma wzbogacenia

Wprowadzone zmiany należy ocenić pozytywnie. Za nieracjonalne należy bowiem uznać wcześniejsze stanowisko sądów administracyjnych, zgodnie z którym podatnik osiągał przychód, gdy zwracana mu była równowartość zaistniałego uszczerbku w majątku. W takiej sytuacji nie następowało przecież wzbogacenie po stronie podatnika.

Przykład

Podatnik jest producentem mebli. W związku z pożarem, który miał miejsce 1 stycznia 2019 r., zniszczeniu uległy materiały i maszyny znajdujące się w hali produkcyjnej. Straty wynoszą łącznie 4 mln zł.

Jeszcze przed otrzymaniem odszkodowania podatnik nabył część maszyn, aby choć częściowo kontynuować produkcję. Poniósł koszt w wysokości 1 mln zł. Następnie, 30 marca 2019 r. przyznano mu odszkodowanie w wysokości 4 mln zł uwzględniające wcześniej poniesione nakłady. Podatnik wykorzystuje 3 mln zł na zakup maszyn i materiałów oraz wpłaca na konto firmowe pozostały 1 mln zł. Zarówno kwota zwrócona podatnikowi na już poczynione nakłady, jak i wykorzystana na zakup maszyn i materiałów będzie zwolniona z opodatkowania. Kwota 3 mln zł musi jednak zostać wykorzystana na remont lub zakup środków trwałych do 31 grudnia 2020 r., a ten warunek został w tym przypadku spełniony (co należy prawidłowo udokumentować na potrzeby ewentualnej kontroli organów podatkowych).

Poprzedni stan prawny

Do 31 grudnia 1998 r. w art. 17 ust. 1 pkt 12 ustawy o CIT znajdowało się zwolnienie odszkodowań otrzymanych na podstawie przepisów prawa administracyjnego, prawa cywilnego i na podstawie innych ustaw. Na podstawie przepisów ustawy z 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (DzU nr 144, poz. 931) przepis ten został jednak uchylony.

W konsekwencji, podatnik zobowiązany był do odprowadzenia CIT od otrzymanych odszkodowań, co potwierdzały w swoich orzeczeniach sądy administracyjne. Przykładowo 21 lipca 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 1154/14) podtrzymał stanowisko, zgodnie z którym odszkodowanie w związku z poniesioną szkodą stanowi przychód. Sąd powołał się przy tym na literalną wykładnię przepisów ustawy o CIT.

Autor jest adwokatem, senior associate w Kancelarii Taylor Wessing w Warszawie

podstawa prawna: art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1036 ze zm.)

Od 1 stycznia br. obowiązuje nowo wprowadzone zwolnienie z podatku dochodowego (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT), które dotyczy kwot odszkodowań uzyskiwanych od ubezpieczyciela w związku ze zniszczeniem lub uszkodzeniem środka trwałego (z wyjątkiem samochodu osobowego).

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest przeznaczenie do końca następnego roku równowartości otrzymanego odszkodowania:

Pozostało 92% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów