Z początkiem 2019 r. weszły w życie przepisy ustanawiające podatek od niezrealizowanych zysków. Zyskał już popularność pod angielską nazwą „exit tax", czyli podatek od wyjścia. Chodzi bowiem o przypadki wyprowadzki z Polski osób fizycznych oraz przenoszenia aktywów osób prawnych za granicę.
Czytaj także: Exit tax od stycznia 2019: podatek przeciw ucieczkom z kraju
Podatek ten to efekt wprowadzenia w Polsce unijnej dyrektywy przeciwko unikaniu opodatkowania. Przewiduje ona jednak objęcie podatkiem od wyjścia jedynie przedsiębiorstw. Polskie przepisy rozciągają go także na osoby fizyczne nieprowadzące biznesu, z majątkiem w papierach wartościowych, udziałach w spółkach itp.
Exit tax obejmuje wszystkie przypadki przeniesienia aktywów osób prawnych. Dla osób fizycznych podatek ograniczono do przypadków, gdy wartość przenoszonego majątku wynosi 4 mln zł.
Podatek ma dwie stawki: 19 i 3 proc. Prawdopodobnie w większości przypadków znajdzie zastosowanie stawka 19-proc. Chodzi bowiem o sytuacje, gdy można ustalić koszty przenoszonych aktywów. Stawka 3-proc. może dotyczyć przenosin przedsiębiorstwa ryczałtowego.