Robert Mazurek: Przybij piątkę

Miało zaczynać się jakoś radośnie, wiadoma rzecz, Święta, te jedyne chyba, które piszemy wielką literą. Ale umarł. Kiedy odchodzi człowiek wielki, to świat przystaje, zadziwia się, jak to, pyta bezgłośnie, usta otwiera w niedowierzaniu. To spotyka wielkich, Maradonę, papieża, Lady Di, mniej więcej w takiej kolejności.

Publikacja: 24.12.2020 07:00

Robert Mazurek: Przybij piątkę

Foto: tv.rp.pl

Wojtek nie był tak znany. Gazety owszem, wspomną o śmierci Wojciecha Borowika i będzie, że KOR, że były poseł, że Stowarzyszenie Wolnego Słowa, padnie straszna nazwa Covid-19 i już. W sumie nie wiem, czemu śmierć Wojtka tak mnie poruszyła, nie byliśmy od dawna bardzo blisko. Może dlatego, że był pierwszym politykiem, z którym przeszedłem na ty? Byłem gówniarzem, który – by zachować niezależność, tak to wtedy widziałem – nie miał zamiaru przyjaźnić się z politykami, a tu podchodzi taki i proponuje, byśmy mówili sobie po imieniu. Ba, zaprasza potem na 40. urodziny, co brzmiało jak wejście w conradowską smugę cienia, tak długo ludzie żyć nie mogą! Potem już poszło, Piotr Marciniak, Artur Smółko, Ryszard Bugaj – w zdominowanym przez postkomunistów i PSL Sejmie II kadencji Unia Pracy była miejscem niezapomnianych przeżyć towarzyskich. I wszędzie tam kręcił się dobrotliwy, ciepły Wojtek, nijak niepasujący do świata brutalnej polityki.

Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach subskrypcji rp.pl

Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.

Plus Minus
Inwazja chwastów Stalina
Plus Minus
Piotr Zaremba: Reedukowanie Polaków czas zacząć
Plus Minus
Bogusław Chrabota: Putin skończy źle. Nie mam wątpliwości
Plus Minus
Michał Szułdrzyński: Elon Musk na Wielkanoc
Plus Minus
Kobiety i walec historii