Sąd Najwyższy w wyroku z 21 lipca 2016 r. (I PK 219/15) rozważał, jakie skutki dla stosunku pracy członka zarządu wywiera uchwała rady nadzorczej w sprawie zasad wynagradzania członków zarządu.
To efekt licznych wątpliwości występujących w praktyce. Dotyczy to m.in. odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób należy traktować uchwały organów pracodawcy, takich jak zarząd czy rada nadzorcza. Przyjmuje się, że co do zasady nie mają one charakteru normatywnego, chyba że podejmowane są przez upoważniony do tego organ w materii, w której ustawa przewiduje regulację wewnątrzzakładową we właściwym trybie. Dopuszcza się umieszczenie części regulacji wynagrodzenia za pracę w innym akcie prawa wewnętrznego niż regulamin wynagradzania np. w regulaminie premiowania.
Wątpliwości budzi także to, jakie skutki, o ile w ogóle jakiekolwiek, wywrze dla pracownika uchwała niebędąca źródłem prawa pracy.
O co chodziło
W stanie faktycznym, na którego podstawie zapadł ten wyrok, rada nadzorcza spółdzielni w grudniu 2006 r. wydała uchwałę, w której ustaliła tzw. widełki wynagrodzeń dla członków zarządu spółdzielni. W praktyce uchwałę stosowano tylko w 2007 r., ale oficjalnie uchylono ją dopiero w maju 2013 r.
Uchwałą z sierpnia 2009 r. powołano powoda na prezesa zarządu spółdzielni i zaproponowano mu warunki wynagradzania takie jak poprzedniemu prezesowi, ale inne niż wynikające z uchwały z 2006 r.
