- dzieckiem w wieku do 8 lat,
- dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego
przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy przez okres nie dłuższy niż 14 dni.
Zdaniem resortu
Pracownik, który pobierał dodatkowy zasiłek opiekuńczy przed ogłoszeniem przestoju zakładu pracy, powinien otrzymywać to świadczenie także w okresie przestoju. Trudno bowiem uznać, iż zatrudniony, który musi opiekować się dzieckiem, pozostaje w gotowości do świadczenia pracy.
Potwierdziło to Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społeczne w wyjaśnieniu na pytanie Redakcji Rzeczpospolitej, uzyskanym 30 marca 2020 r. Resort pracy podkreślił w nim, że: „(...) pracownikowi przysługuje albo zasiłek opiekuńczy albo wynagrodzenie przestojowe. W przypadku, gdy pracownik złożył wniosek o zasiłek opiekuńczy, przysługuje mu on za okres jaki wskazał we wniosku. W przypadku ogłoszenia przez firmę przestoju, jeśli pracownik złożył wniosek o wypłatę zasiłku opiekuńczego, należy mu się wypłata tego zasiłku. Natomiast w przypadku, gdyby nie złożył wniosku o wypłatę zasiłku opiekuńczego, przysługiwałoby mu wynagrodzenie przestojowe. (...) trudno uznać że pracownik jest gotowy do podjęcia pracy (pozostaje w gotowości do podjęcia pracy) mając pod opieką dziecko do lat 8".
W mojej opinii inaczej należałoby natomiast podejść do przypadku, gdy pracownik został objęty przestojem, w tym czasie nie musi wykonywać pracy (bo np. zakład pracy został wskutek epidemii czasowo całkowicie zamknięty) i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie przestojowe. W takich okolicznościach złożenie przez podwładnego oświadczenia o sprawowaniu opieki na dzieckiem nie zwalnia, w moim przekonaniu, podmiotu zatrudniającego z obowiązku dalszego wypłacania wynagrodzenia za przestój, a tym samym nie uprawnia ubezpieczonego do dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Na mocy ustawy zasiłkowej, zasiłek opiekuńczy nie przysługuje bowiem za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do wynagrodzenia. Prawo do wynagrodzenia za czas przestoju z powodu COVID-19 zapewnia natomiast art. 4 ust. 2 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w związku z art. 12 ust. 1 i art. 35 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
