Luka Modric – mały czarodziej

Królewscy awans zapewnili sobie już dwa tygodnie temu, ale Luka Modrić to jeden z tych piłkarzy, dla których warto usiąść przed telewizorem, nawet gdy mecz ma wyłącznie znaczenie prestiżowe (Borussia odpadła już z Ligi Mistrzów).

Mało brakowało, by ten chorwacki diament, uważany dziś za najlepszego reżysera gry, przepadł i nie został oszlifowany. Jego przypadek przypomina historię Roberta Lewandowskiego. Jako nastolatek Modrić trafił na testy do Hajduka Split, ale klubowi skauci uznali, że jest zbyt drobny i wątły, by zrobić karierę. Wkrótce miało się okazać, jak bardzo się mylili.

Dinamo Zagrzeb z jego fizycznych niedostatków problemów nie robił, a Modrić, spędzając rok na wypożyczeniu w lidze bośniackiej, słynącej z wyjątkowo ostrej gry, udowodnił, że w tym niepozornym ciele drzemie wielki duch. – Widziałem małego, blondwłosego chłopaka, który grał tak, jakbym chciał grać ja – powiedział kiedyś Dragan Stojković, były gwiazdor jugosłowiańskiego futbolu.

Charakter do walki Modrić odziedziczył po przodkach (trzeba przy tym zaznaczyć, że nie zapomina o zasadach – dotąd tylko raz został wyrzucony z boiska). Ojciec bił się o niepodległość Chorwacji, dziadek zginął z rąk snajpera. Wojna domowa na Bałkanach naznaczyła dzieciństwo Luki.

Wybite szyby

– Kiedy do naszej wsi (Zaton Obrovacki, na wybrzeżu Adriatyku – red.) weszli serbscy żołnierze, musieliśmy uciekać do Zadaru. Mieszkaliśmy w małym hotelowym pokoju. Przez prawie całą wojnę musieliśmy sobie radzić bez prądu, wody i gazu. To był bardzo bolesny okres, ale sprawił, że dziś jestem dużo silniejszy – przyznał w jednym z wywiadów.

Futbol był dla niego namiastką normalności, oderwaniem od trudnej rzeczywistości. Pracownik hotelu, w którym schronienie znalazła rodzina Modriciów, opowiada, że mały Luka mógł kopać piłkę godzinami. Zbił więcej szyb niż bomby. I marzył o grze w Barcelonie.

Zagrzeb, mogący się pochwalić jedną z najlepszych młodzieżowych akademii w Europie, był doskonałym miejscem do rozwijania skrzydeł. Modrić wpadł w oko Slavenowi Biliciowi, który powierzył mu najpierw rolę lidera reprezentacji do lat 21, a następnie seniorskiej. Debiutował w niej w marcu 2006 roku, w wygranym 3:2 meczu towarzyskim z Argentyną.

Po Euro 2008, na którym Chorwacja doszła do ćwierćfinału, przeniósł się za 16 mln funtów do Tottenhamu. To był punkt zwrotny w jego karierze. Skauci Hajduka, widząc chudego chłopaka na boiskach Premier League wygrywającego pojedynki z rywalami wyższymi o głowę, czuli się pewnie jak działacze Legii, którzy od Lewandowskiego woleli Mikela Arruabarrenę.

Kłopoty z prawem

Występem na wspomnianych mistrzostwach w Austrii i Szwajcarii Modrić zapracował na miejsce w jedenastce turnieju, ale niektórzy zarzucają mu, że w kadrze nie zostawia tyle serca na boisku co w klubie. Może dlatego, że słabsza gra Chorwatów zbiegła się w czasie z renesansem Realu? A może dlatego, że zaangażował się w obronę znienawidzonego poza Zagrzebiem Zdravko Mamicia?

Były dyrektor Dinama, uważany za najpotężniejszą osobę w chorwackim futbolu, jest oskarżony o defraudacje i oszustwa podatkowe. Modrić podpisał z nim umowę, zobowiązując się do dzielenia się dochodami. Kiedy przeszedł do Tottenhamu, połowa kwoty za jego transfer miała trafić do Mamicia.

Śledztwo wykazało, że piłkarz chodził do banku i ze swojego konta wypłacał pieniądze, które przekazywał działaczowi. Modrić tę wersję potwierdził, ale w czerwcu zmienił zeznania, zasłaniając się brakiem pamięci. – Mam czyste sumienie – zapewniał w lipcu w trakcie przesłuchania w prokuraturze w Osijeku.

Paryż zaprasza

Kilka tygodni temu w hiszpańskich mediach pojawiła się informacja, że Modrić jest w grupie siedmiu zawodników, których miałaby dotknąć letnia czystka w szatni Realu. Zinedine Zidane jednak wielokrotnie podkreślał, jak ważną rolę pełni Chorwat w jego drużynie. Nawet kiedy nie asystuje i nie zdobywa goli, haruje w środku pola na chwałę kolegów. W Hiszpanii nazywany jest klejem, który spaja obronę z atakiem, a porównania do Johana Cruyffa są spowodowane nie tylko podobieństwem fryzur. Trudno oprzeć się wrażeniu, że pozbywając się go, Królewscy strzeliliby sobie w stopę.

Na brak ofert Modrić na pewno by nie narzekał. Chciałoby go m.in. PSG. Były dyrektor klubu Leonardo ujawnił niedawno, że Chorwat mógł trafić do Paryża już w 2012 roku.

– Podpisaliśmy wtedy kontrakty ze Zlatanem Ibrahimoviciem i Thiago Silvą, a Modrić był za drogi i byliśmy przekonani, że Marco Verratti to lepszy wybór – tłumaczy Leonardo.

Verratti obejrzy mundial w telewizji, Modrić ma prawdopodobnie ostatnią szansę, żeby odnieść sukces z reprezentacją. Chorwacja znalazła się w bardzo wymagającej grupie – z Argentyną, Islandią i Nigerią.