Dobre słowo dla każdego

Wydawało mi się, że o Kazimierzu Górskim wiem wszystko, ale po lekturze tej książki zawstydziłem się swojego zadufania.

Aktualizacja: 12.04.2021 20:47 Publikacja: 12.04.2021 19:37

Mirosław Wlekły Górski. Wygramy my albo oni Znak, Kraków 2021

Mirosław Wlekły Górski. Wygramy my albo oni Znak, Kraków 2021

Foto: materiały prasowe

Jestem tzw. konsultantem merytorycznym tej książki, o czym lojalnie informuję, uprzedzając zarzuty o brak obiektywizmu (mogą być uzasadnione). Podejmując się tej roli, najpierw zastanawiałem się, czy nie tracę czasu. Górskiemu poświęcono już bodaj 12 książek. Znam je wszystkie, lepsze i gorsze.

Znałem też dobrze ich bohatera, który zaszczycał mnie swą sympatią. Dziwiłem się, że 15 lat po śmierci trenera ktoś jeszcze chce o nim napisać, tym bardziej że autor nie jest dziennikarzem sportowym. Okazało się to jednak atutem Mirosława Wlekłego. Zacząłem czytać i już po kilku stronach cieszyłem się, że podjąłem się tej pracy. Autor przeczytał nie tylko wspomniane książki, ale też dziesiątki artykułów i wywiadów z Górskim lub na jego temat. Przeprowadził setki rozmów, został zaakceptowany przez rodzinę Górskich, która udzieliła mu pomocy, i jest w swoich relacjach bardzo rzetelny. Przypisy i bibliografia zajmują 41 stron (książka ma stron 670, ale niech to nikogo nie odstrasza).

Podtytuł „Pierwsza pełna biografia Kazimierza Górskiego" jest uzasadniony. Jednak czyta się to nie jak pracę naukową, ale beletrystykę. O życiu we Lwowie, rosyjskiej i niemieckiej okupacji miasta, o powojennej Warszawie, pracy w Polsce i w Grecji.

Poprzez losy Górskiego Mirosław Wlekły pokazuje uwarunkowania, w jakich żył. Pisze o jego życiowych wyborach, konieczności kompromisów, niepohamowanej chęci gry w piłkę, potem konieczności utrzymania rodziny, w końcu, często wbrew innym, stawianiu na swoim, co doprowadziło do największych sukcesów polskiej piłki.

Stąd gra w Dinamie po zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną czy zapisanie się po wojnie do partii. Nawet o tym nie wiedzieliśmy, bo to nie miało dla nas znaczenia. Nie ocenialiśmy Górskiego na podstawie tego, do jakich organizacji należał i tylko najwięksi frustraci mogli mieć coś przeciwko niemu.

To niezwykłe, ale był jednym z niewielu znanych Polaków, cieszących się powszechną sympatią (mówimy o czasach przed anonimowym hejtem w internecie). Wynikała ona z tego, jakim był człowiekiem. Nie zmienił go sukces, nie umiał walczyć o pieniądze, niósł ludziom materialną pomoc, o czym nie mówił, i miał dla każdego dobre słowo oraz uśmiech. Człowiek z innego świata, który w jego czasach nie był wcale różowy.

Aż dziw, że w epoce telewizyjnych seriali nikt jeszcze nie nakręcił filmu o Kazimierzu Górskim, Orłach Górskiego, przedwojennym Lwowie, powojennej Warszawie i gierkowskim PRL-u, pokazanych poprzez losy trenera. To jest samograj, a książka Mirosława Wlekłego mogłaby być podstawą scenariusza.

Jestem tzw. konsultantem merytorycznym tej książki, o czym lojalnie informuję, uprzedzając zarzuty o brak obiektywizmu (mogą być uzasadnione). Podejmując się tej roli, najpierw zastanawiałem się, czy nie tracę czasu. Górskiemu poświęcono już bodaj 12 książek. Znam je wszystkie, lepsze i gorsze.

Znałem też dobrze ich bohatera, który zaszczycał mnie swą sympatią. Dziwiłem się, że 15 lat po śmierci trenera ktoś jeszcze chce o nim napisać, tym bardziej że autor nie jest dziennikarzem sportowym. Okazało się to jednak atutem Mirosława Wlekłego. Zacząłem czytać i już po kilku stronach cieszyłem się, że podjąłem się tej pracy. Autor przeczytał nie tylko wspomniane książki, ale też dziesiątki artykułów i wywiadów z Górskim lub na jego temat. Przeprowadził setki rozmów, został zaakceptowany przez rodzinę Górskich, która udzieliła mu pomocy, i jest w swoich relacjach bardzo rzetelny. Przypisy i bibliografia zajmują 41 stron (książka ma stron 670, ale niech to nikogo nie odstrasza).

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Piłka nożna
Euro 2024. Jak Luciano Spalletti odbudowuje reprezentację Włoch
Piłka nożna
Nowy termin sprzedaży biletów na mecze Polski na Euro 2024. Jest komunikat PZPN
Gruzja
Rząd zdecydował o odznaczeniu piłkarzy za awans na Euro 2024
Piłka nożna
Polska na Euro 2024. Jak kupić bilety na jej mecze? Uwaga na jeden warunek
Piłka nożna
Euro 2024. Ile dostaną Polacy za awans? Zarobi nawet Fernando Santos