Lukas Podolski: Wracam do domu, na Śląsk

Podpisanie kontraktu i gra w Górniku to spełnienie marzeń?

- Każdy wie, że tak jest. Przed laty obiecywałem nieżyjącemu już Krzyśkowi Majowi [były dyrektor Górnika – przyp. red.], że kiedyś trafię tutaj i teraz to się dzieje. Mówiłem mu, „masz moje słowo Krzysiu, że kiedyś zagram w Górniku”. Teraz mogę powiedzieć, że słowa dotrzymałem. Górnik to też mój ostatni klub w karierze. W Zabrzu, w koszulce górniczego klubu, zakończę swoją karierę. A czy będzie to za rok, dwa czy trzy, to się okaże. Na teraz najważniejsze dla mnie jest to, żeby jak najlepiej przygotować się do rozgrywek.

Wielu powątpiewało w to, że w ogóle trafi pan do Górnika…

- Być może są tutaj też ci co wypowiadali i pisali różne głupoty na ten temat. Może dobrze, że nie wiem nawet kto to dokładnie był. Ja byłem jednak spokojny o wszystko, bo jak obiecałem Krzyśkowi Majowi, że tutaj trafię, tak to się stało.

A jak na wszystko zareagowała rodzina?

- Było trochę zdziwienia, ale co mają powiedzieć, cieszą się, bo to przecież ten sam język. Przez dziewięć lat byliśmy w innych krajach, a teraz wracamy do domu na Śląsk. Żona jest z Legnicy, ale wszyscy są zadowoleni. Po tym, jak skończyła mi się umowa w Antalayasporze, miałem wiele propozycji z różnych innych miejsc, z różnych krajów. To było z cztery czy pięć klubów. Jednak wiedziałem, że muszę przyjść do Górnika, bo to jak mówię, jest to ostatni krok w mojej karierze. Nie chodzi o pieniądze czy inne rzeczy, to jest na boku. Czułem, że muszę tutaj przyjść i tak zrobiłem. Już się cieszę na ten pierwszy mecz w Górniku w Zabrzu przed kibicami. To będzie naprawdę coś! Dla takich momentów gra się w piłkę.

Jaką rolę w pana przejściu odegrali kibice?

- Kibice Górnika to jedni z najlepszych fanów w Polsce. Jak ruszają z dopingiem to jest ostro. Już się cieszę na pierwszy mecz przed nimi. Na pewno mają wiele procent zasług w tym, że teraz tutaj przed wami stoję i rozmawiamy. Duża też w tym wszystkim rola Artura Płatka i Łukasza Milika z Akademii i za to im dziękuję. Kochają Górnika i pracują, żeby to wszystko było dobre, żeby dobrze funkcjonowało. Bo Górnik to nie Podolski czy jeszcze ktoś inny. To klub, który będzie istniał, jak nas już nie będzie. Jest tutaj potencjał, jest stadion, akademia i kibice. Trzeba to teraz posunąć do przodu.

Prezes Czernik powiedział, że wyniki pana badań medycznych są znakomite. Pogra pan w Górniku więcej niż sezon?

- Nie wiem czy to będzie rok czy więcej, ale na teraz najważniejsze jest to, żeby dobrze przygotować się do rozgrywek. Potrzebuję trochę czasu. A co czekacie już? Robiłem trening indywidualny, ale to nie to samo co treningi z drużyną. Będę się teraz przygotowywał, a czy będzie to pierwszy czy trzeci mecz w lidze, to już zobaczymy.

Miał pan już okazję spotkać się z nowymi kolegami i rozmawiać z trenerem Janem Urbanem?

- Jeszcze nie. Po tym jak przyleciałem i w czwartek były badania, konferencja, spotkanie z kibicami. W piątek jest pierwszy trening i pierwsze spotkanie. A jak będzie w szatni? Niczego się nie boję, bo jestem wesołym chłopakiem. Piłka to coś fajnego. Nie trzeba się gdzieś chować, tylko czuć to, bo futbol to coś wspaniałego czym trzeba się cieszyć. Już się nie mogę doczekać pierwszego treningu.

Jako piłkarz osiągnął pan niemal wszystko. W ekstraklasie oczekiwania związane z pana osoba będą olbrzymie. Jak pan do tego podchodzi?

- Odpowiem tak, Angulo był w Górniku dwa razy był królem strzelców, ale czy przez to klub był mistrzem Polski? Nie. Nic nie da to, jak strzelę 30 bramek, a zespół spadnie o klasę niżej. Nie o to chodzi. Nie mam żadnej presji, w piłce już tyle widziałem, tyle przeszedłem. W każdym kraju gdzie grałem, zdobywałem krajowy puchar. W tamtym sezonie też byliśmy w finale pucharu. Nie chodzi o to, żeby Podolski był twarzą wszystkiego i strzelił dwadzieścia parę bramek, ale żeby drużyna wygrywała 1:0, 2:1 czy 3:2. Zawsze najważniejsze są punkty i dobro zespołu, a jak przy tym strzelę gola, to będę się cieszył. Jak nie, to nie będę uciekał przed odpowiedzialnością.

Na jakiej pozycji zobaczymy pana na boisku?

- Bramkarzem nie będę. Tutaj zależy, jaki będzie system grania. Jak trener chce grać i jak wygląda drużyna. Ja grałem na różnych pozycjach. Występowałem na lewej stronie, na prawej, z przodu na „10”. W Antalyi było to na „8”. Lubię grać, nie lubię stać z przodu i czekać czy ktoś poda czy nie.

W ataku będzie pan grał z Jesusem Jimenezem. Jak go pan ocenia?

- A co, jesteś drugim trenerem? To pokaż licencję (śmiech). No nie wiem, zobaczymy jak będzie. Zaczynam przygotowania, są sparingi, trener to na pewno jakoś ustawi.

Jak wytłumaczyć to, że choć w Polsce rodzili się wyśmienici napastnicy, jak Klose, Podolski czy Lewandowski, to wiele nie znaczymy w futbolu. Dlaczego tak jest?

- Trudno odpowiedzieć na to pytanie. Jakbym miał receptę, to wszyscy by do mnie dzwonili. Nie można się porównywać z Niemcami czy z Anglią. Myślę jednak, że potencjał tutaj jest. Wydawało mi się, że po mistrzostwach Europy w 2012 roku, jak wybudowano nowe stadiony, to wszystko posunie się do przodu, ale jak widać, tak się nie stało. Nie mogę jednak nic więcej powiedzieć. Ja patrzę na Górnika, co się w nim dzieje, jak mu idzie. To dla mnie jest istotne, a także to, jaką masz piłkarską akademię. Bo jak ona dobrze funkcjonuje, jak jest gdzie trenować, to jest dobrze, a na razie tego w Górniku nie ma, nie ma co kłamać na ten temat, są tereny ale nic się tam nie dzieje. W Niemczech czy w Anglii z takich akademii wychodzą potem młodzi zawodnicy i sprzedaje się ich dalej za grube miliony. To trzeba zrobić.

Jest taka możliwość, że Lukas Podolski doradzi klubowi, żeby ściągnąć jeszcze nawet w tym okienku transferowym jakieś mocne nazwisko do Górnika?

- To nie moja rola. Od tego jest trener, czy ludzie którzy za to odpowiadają. Ale jeśli zapytają mnie, czy kogoś znam kto mógłby trafić do Górnika, to czemu nie. Powoli to trzeba ustawić, bo nie jest tak, że od razu z Podolskim w składzie będziemy grali o mistrza. Jak się uda, to byłoby dobrze, ale poczekajmy. W tym poprzednim sezonie wszystko rewelacyjnie się zaczęło, a potem było gorzej. Wszystko trzeba robić z głową.

W ekstraklasie zagra pan m.in. przeciwko Arturowi Borucowi, którego pokonał pan w 2008 roku na Euro. Jak go pan ocenia?

- A co płakaliście wtedy? To było 13 lat temu, to już za nami. Znam go dobrze. To impulsywny, fajny chłopak. Dobry bramkarz i super charakter, już się cieszę, że będzie się z nim można spotkać i zmierzyć. Czy mu strzelę czy nie, to nie jest ważne.

Zaprosi pan kogoś z byłych kolegów z reprezentacji Niemiec na mecz do Zabrza?

- Czemu nie? Jak się tą czwartą trybunę wybuduje, będzie to super wyglądało, bo na razie wygląda, jak wygląda.

Można się w Polsce spodziewać jakiejś biznesowej działalności Lukasa Podolskiego?