Taki pogląd wyraziła Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 28 lutego 2017 r. (1462-IPPB2.4514.570.2016.2.JG1).
Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej złożyła czeska spółka, która wskutek umowy przelewu wierzytelności z tytułu umowy pożyczki stała się wierzycielem względem dwóch osób fizycznych posiadających polskie obywatelstwo.
Z uwagi na trudności z terminową spłatą pożyczki strony zamierzają zawrzeć umowę o zwolnienie z długu, na mocy której, w celu całkowitego zwolnienia się ze zobowiązania pieniężnego, dłużnicy przeniosą na spółkę własność udziałów w dwóch nieruchomościach. Spółka zadała pytanie, czy w takim stanie faktycznym przeniesienie własności nieruchomości w wykonaniu umowy o zwolnienie z długu będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC). W jej ocenie takie zdarzenie nie pociąga za sobą po stronie nabywcy obowiązku zapłaty PCC, z uwagi na brak wyszczególnienia takiego rodzaju umów w katalogu czynności będących przedmiotem opodatkowania (art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC).
Organ przychylił się do stanowiska wnioskodawcy. W uzasadnieniu podkreślił, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu PCC. Jako że przeniesienie własności nieruchomości na skutek umowy zwolnienia z długu nie mieści się w katalogu tych czynności, tym samym nie będzie ono podlegało opodatkowaniu PCC.
Opinia fiskusa jest ugruntowana
Romuald Rzeszutko, konsultant w dziale Doradztwa Podatkowego Deloitte