Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 lipca 2016 r. (sygn. II OSK 1495/15). Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym.
Skarżący, współwłaściciele miejsca postojowego w dwustanowiskowym garażu budynku mieszkalnego wielorodzinnego, złożyli do powiatowego inspektora nadzoru budowlanego dla m. st. Warszawy wniosek o wydanie nakazu rozbiórki przegrody z siatki stalowej zamontowanej między miejscami postojowymi w tym garażu.
W toku postępowania organ ustalił, że pomiędzy miejscami postojowymi, na całej wysokości garażu (od podłogi do sufitu) została zamontowana przegroda z siatki metalowej. Zamocowanie siatki nie spowodowało zmiany wysokości pomieszczenia i nie naruszyło przepisów dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać garaże dla samochodów osobowych (§ 102-108 rozporządzenia ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie), w tym przepisów dotyczących wentylacji pomieszczenia.
Z tego powodu PINB decyzją z maja 2014 r. odmówił wydania nakazu rozbiórki instalacji. W uzasadnieniu organ podkreślił, że przegroda oddzielająca dwa miejsca postojowe w garażu nie wiąże się ze zmianą przeznaczenia użytkowania pomieszczeń, a jej wykonanie nie wymagało uzyskania zgody skarżących. Zdaniem organu istotne w sprawie było też, że zachowano wynikające z przepisów wymiary miejsc postojowych (co najmniej 2,3 m na 5,0 m z zachowaniem odległości miedzy bokiem samochodu a ścianą lub słupem co najmniej 0,5 m).
Skarżący wnieśli odwołanie od decyzji organu I instancji. Organ II instancji utrzymał jednak w mocy decyzję organu I instancji, wobec czego skarżący złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie podnosząc, że przebudowa lokalu garażowego powinna być poprzedzona zgłoszeniem do organu architektoniczno-budowlanego oraz uzyskaniem zgody pozostałych właścicieli nieruchomości. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając wyrokiem z dnia 11 marca 2015 r. (sygn. VII SA/Wa 1773/14) skargę podzielił jednak stanowisko, że nie ma podstaw prawnych do zakwalifikowania spornych robót budowlanych jako przebudowy, powołując się na brak zmiany parametrów użytkowych i technicznych miejsc postojowych.