Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku V CSK 598/17 z 13 grudnia 2018 r.
Spółka I. – sp. z o.o. (dalej: spółka) zawarła z bankiem umowę o kredyt w rachunku bieżącym, przedłużaną aneksami. Na podstawie aneksu nr 5 z 27 listopada 2008 r., zwiększono hipotekę kaucyjną łączną do kwoty 5.071.000 zł i objętą nią, oprócz nieruchomości spółki, także nieruchomości należące do I. sp. z o.o., powoda i jego żony (współwłasność) oraz do powoda. W czasie zawierania aneksu powód B.L. pełnił funkcję prezesa zarządu spółki. 22 listopada 2011 r. powód złożył oświadczenie wyrażające zgodę na przedłużenie obowiązywania hipoteki kaucyjnej, a dwa dni później oświadczenie o poddaniu się egzekucji z hipoteki ustanowionej na jego nieruchomościach.