Piękny dźwięk wyłonił się z niebytu

Zastępca dyrektora Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina tłumaczy, co zyskujemy dzięki wzbogaceniu kolekcji historycznych fortepianów

Publikacja: 15.03.2018 14:51

Piękny dźwięk wyłonił się z niebytu

Foto: materiały prasowe

Rzeczpospolita: Dlaczego tak długo trwały starania o zdobycie kopii fortepianu Buchholtza?

Stanisław Leszczyński: Długo i krótko zarazem, bo nie dysponowaliśmy żadnym wzorem. Inne XIX-wieczne fortepiany, na których grywał Chopin, są dostępne w oryginałach, jest sporo instrumentów Erarda, Pleyela, fortepiany Broadwooda też można znaleźć na wtórnym rynku angielskim. Natomiast instrumentu Buchholtza nie mieliśmy, dopiero sześć lat temu znaleźliśmy oryginał w Krzemieńcu, który mógł posłużyć za wzór. Do rozpoznania pewnych tajemnic konstrukcyjnych przydał się również instrument z kolekcji Muzeum Instrumentów Historycznych w Poznaniu. Oba te fortepiany nie nadają się do przeprowadzenia takiego remontu, by mogły znów pełnić funkcje koncertowe czy służyć nagraniom. Budowa kopii trwała zaś dosyć długo również z pewnych względów proceduralnych. Paul McNulty ma dużo zamówień na wykonanie instrumentów, których budowę już rozpoznał, zdobył wprawę w ich budowaniu. Przed przyjęciem zamówienia na fortepian Buchholtza sam musiał szczegółowo rozpoznać materię, prowadził szczegółowe pomiary zarówno instrumentu z Krzemieńca, jak i Poznania. To wszystko działania, które mają swój rytm i specjalnie przyspieszyć się ich nie da.

Pozostało 81% artykułu

Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach subskrypcji rp.pl

Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.

radio
Lech Janerka zaśpiewa w odzyskanej Trójce na 62-lecie programu
Kultura
Zmarł Leszek Długosz
Kultura
Timothée Chalamet wyrównał rekord Johna Travolty sprzed 40 lat
Kultura
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie podaje datę otwarcia
Kultura
Malarski instynkt Sharon Stone