Był to najbardziej dramatyczny protest w PRL przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji i stłumieniu Praskiej Wiosny kilka tygodni wcześniej.

Ryszard Siwiec urodził się w 1909 r. w Dębicy na Podkarpaciu. Jeszcze przed wojną skończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W trakcie okupacji wstąpił w szeregi Armii Krajowej, po wojnie – nie godząc się na nowy komunistyczny porządek – odmówił pracy w szkolnictwie państwowym. Wolał zostać księgowym i prowadzić gospodarstwo. Redagował także antysowieckie ulotki, które podpisywał pseudonimem Jan Polak.

Decyzję o samospaleniu podjął na fali wydarzeń 1968 roku, marcowych protestów studentów Uniwersytetu Warszawskiego i sierpniowej agresji Sowietów na Czechosłowację. Przed śmiercią nagrał ostatnie przesłanie, które kończą słowa: „Usłyszcie mój krzyk, krzyk szarego, zwyczajnego człowieka, syna narodu, który własną i cudzą wolność ukochał ponad wszystko, ponad własne życie, opamiętajcie się! Jeszcze nie jest za późno".

Zmarł cztery dni później w Szpitalu Praskim w Warszawie.