Tytuł honorowego kanonika bazyliki św. Jana pochodzi z okresu panowania we Francji króla Henryka IV Burbona. Wówczas w związku z publiczną decyzją o nawróceniu na katolicyzm, a także złożeniu znacznej ofiary na królewskie opactwo przy bazylice, ówczesny papież nadał królowi Francji honorowy tytuł.

Tradycję kontynuowano również wówczas, gdy głowami państwa byli cesarze i prezydenci, ale później popadła ona w zapomnienie. Przywrócił ją w 1957 roku prezydent René Coty. Później jeszcze czterokrotnie głowa państwa francuskiego przybywała do Rzymu, aby objąć tytuł "pierwszego i jedynego kanonika honorowego" bazyliki.

Honorowymi kanonikami byli Charles de Gaulle, Valery Giscard d’Estaing, Jacques Chirac i Nicolas Sarkozy. Przyjęcia tytułu odmówili z kolei Georges Pompidou, François Mitterrand oraz poprzedni prezydent Francji François Holland.

Jak wyjaśnia Katolicka Agencja Informacyjna, mimo obowiązującego od 1905 roku we Francji surowego rozdziału Kościoła i państwa, prezydent kraju ma też prawo do godności honorowego kanonika kapituły również w innych świątyniach: w Saint-Jean-de-Maurienne w dawnym księstwie Sabaudii, w kościele św. Hilarego w Poitiers, w katedrach w Le Mans, Angers, Lyonie i Chalons-en-Champagne, w bazylice św. Marcina z Tours oraz w opactwie Saint-Germain-des-Pres w Paryżu. Żaden z siedmiu dotychczasowych prezydentów V Republiki nie korzystał jednak z tych godności.