Nawiązując do sporu o słowa premiera Morawieckiego o „żydowskich sprawcach” z konferencji prasowej w Monachium, Broder zaznacza, że jego rodzice należeli do około 10 proc. polskich Żydów, którzy przeżyli Holokaust. Przywołując wspomnienia swojej matki z obozu w Płaszowie, zwraca uwagę na naganne zachowanie części żydowskich policjantów, z których szczególnie jeden był „znajdującym przyjemność w maltretowaniu więźniów psychopatą”. Po wojnie polski sąd skazał go na karę śmierci.
„Sprawcy oferują swoim ofiarom miejsce w systemie, a ofiary przyjmują tę ofertę, ponieważ wydaje się ona być gwarancją przeżycia – złudną, ale jakby było lepszą niż śmierć w daremnym oporze" – tłumaczy Broder zaznaczając, że na tych zasadach funkcjonuje każdy system terroru, „od SS do IS”.
Odnosząc się do słów premiera Mateusza Morawieckiego o „żydowskich sprawcach”, Broder pisze, że są one „tak słuszne, jak twierdzenie, że zgwałcona kobieta uczestniczyła w gwałcie”.
Żydowscy kolaboranci nie byli „sprawcami”
„Nie oznacza to, że stała się przez to sprawczynią. To samo dotyczy żydowskich kapo i kolaborantów w systemie władzy III Rzeszy” – zastrzega publicysta. Jak zaznacza, dyskusję na ten temat można by w tym miejscu zakończyć, gdyby nie „coś nieprzyjemnego, czy wręcz obrzydliwego”. „W procesie stawania się ponownie dobrymi (ludźmi) Niemcy – celowo używając liczby mnogiej – nabyli najwidoczniej licencję do pouczania innych narodów i do prawienia im morałów” – pisze Broder.
Niemcy chcą pouczać innych
Niemcy – kontynuuje publicysta – uważają, że ich „prawem i obowiązkiem jest zwracanie innym uwagi, że postępują źle i mówienie im, jak powinni postępować”. W przypadku Polaków chodzi o przyjmowanie uchodźców przydzielonych im przez Brukselę. „Chcemy nie tylko eksportować na cały świat nasze samochody i czołgi, lecz także naszą kulturę powitania (migrantów)” – pisze Broder.