Memches: Twardość w polityce międzynarodowej się opłaca

Jedna z poważnych obaw, które pojawiły się w związku z dojściem do władzy Prawa i Sprawiedliwości, dotyczyła stosunków polsko-niemieckich.

Aktualizacja: 06.05.2016 08:02 Publikacja: 05.05.2016 20:27

Memches: Twardość w polityce międzynarodowej się opłaca

Foto: Fotorzepa, Waldemar Kompała

Były ku temu podstawy. PiS od kilkunastu lat próbuje przekonać opinię publiczną w Polsce i poza jej granicami, że Berlin z różnych względów nie jest nam przyjazną stolicą.

Owszem, partia rządząca nad Wisłą nie kwestionuje tego, że Niemcy są sojusznikiem Polski w ramach NATO i Unii Europejskiej, ale jednocześnie wykonuje wiele gestów, które mogą świadczyć o tym, iż nie przywiązuje ona do tego faktu wagi. Czołowi przedstawiciele PiS przy różnych okazjach skarżą się a to na przejawy rewizjonizmu w niemieckiej polityce historycznej, a to na forsowany przez Berlin federalistyczny model integracji europejskiej, a to na lekceważące głos Warszawy takie projekty jak gazociąg północny.

Asertywność w stosunkach z innymi państwami jest wartością. I tej cechy z pewnością Prawu i Sprawiedliwości nie można odmówić. Wbrew rozgłaszanym przez różnych mędrców opiniom Polska, aby zyskać uznanie w Europie – w tym zwłaszcza niemieckich partnerów – nie musi się zachowywać jak brzydka panna bez posagu, która nie może sobie pozwolić na bycie wybredną. Trzeba się cenić i dawać temu wyraz, kiedy sytuacja tego wymaga.

Taka postawa PiS na arenie międzynarodowej rodzi nie tylko sytuacje konfliktowe (jak działania Komisji Europejskiej wobec kryzysu konstytucyjnego w Polsce), ale i respekt. Okazuje się bowiem, że – jak piszemy w dzisiejszej „Rzeczpospolitej" – wbrew obawom, Niemcom bardzo zależy na tym, żeby utrzymywać z rządzoną przez Prawo i Sprawiedliwość Polską jak najlepsze stosunki.

Rzecz jasna, Berlin przede wszystkim upatruje w takiej polityce swój interes, chociażby na polu gospodarki. W rezultacie jednak nie angażuje się w spór polityczny nad Wisłą, do czego zachęcają go politycy polskiej opozycji, i podejmuje kroki, które przynoszą korzyść obu krajom (jak chociażby nowe niemieckie inwestycje w Polsce).

Warto byłoby jednak, aby również PiS przezwyciężyło swoje antyniemieckie uprzedzenia. I dostrzegło w zachodnim sąsiedzie potrzebnego Polsce silnego gracza, którego realna postać nie ma nic wspólnego z karykaturami niesmacznie odwołującymi się do historycznych wspomnień.

Były ku temu podstawy. PiS od kilkunastu lat próbuje przekonać opinię publiczną w Polsce i poza jej granicami, że Berlin z różnych względów nie jest nam przyjazną stolicą.

Owszem, partia rządząca nad Wisłą nie kwestionuje tego, że Niemcy są sojusznikiem Polski w ramach NATO i Unii Europejskiej, ale jednocześnie wykonuje wiele gestów, które mogą świadczyć o tym, iż nie przywiązuje ona do tego faktu wagi. Czołowi przedstawiciele PiS przy różnych okazjach skarżą się a to na przejawy rewizjonizmu w niemieckiej polityce historycznej, a to na forsowany przez Berlin federalistyczny model integracji europejskiej, a to na lekceważące głos Warszawy takie projekty jak gazociąg północny.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Komentarze
Polski generał zginął pod Bachmutem? Jak teorie spiskowe mogą służyć Rosji
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Dlaczego Rafał Trzaskowski nie zjadł świerszcza, czyli kto zyskał na warszawskiej debacie
Komentarze
Bogusław Chrabota: Polacy nie chcą NATO w Ukrainie. Od lat jesteśmy trenowani, by się tego bać
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Ziobro, Woś, Pegasus i miliony z Funduszu Sprawiedliwości. O co toczy się gra?
Komentarze
Artur Bartkiewicz: „Pan jest członkiem”. Dlaczego Polaków nie wzrusza cierpienie polityków PiS?