Haszczyński: Noblowski święty (s)pokój. Kontrowersje zostały na inne lata

Pokojowy Nobel, najważniejsza nagroda w dziedzinie zmieniania świata na lepsze, przypadła w tym roku organizacji, do której trudno się przyczepić.

Publikacja: 09.10.2020 16:14

Haszczyński: Noblowski święty (s)pokój. Kontrowersje zostały na inne lata

Foto: AFP

Dostała ją ONZ-owski Światowy Program Żywnościowy (WFP), wielka organizacja humanitarna. Chyba każdy widział zdjęcia czy filmy z tłumem znękanych biedą czy wojną ludzi czekających na worek ryżu, mąki czy paczkę z jedzeniem, na których jest napis z błękitnymi literami WFP. Teraz oglądam takie z Jemenu, Burkiny Faso, Boliwii, Salwadoru i Sudanu Południowego. Na najnowszych można się tylko domyślać radości obdarowanych, uśmiech przysłaniają antycovidowe maseczki. 

Nagroda, jak uzasadnił Norweski Komitet Noblowski, jest co prawda przede wszystkim za zwalczanie głodu na terenach ogarniętych wojnami i za przyczynianie się do tego, by głód nie był wykorzystywany jako rodzaj broni w konfliktach zbrojnych. Takie słowa nie dziwią, bo nagroda jest pokojowa. Jednak rok jest wyjątkowy - koronawirus powoduje, że pomoc takich organizacji jak WFP jest jeszcze potrzebniejsza. 

Pandemia i towarzyszące jej restrykcje, zakazy, lockdowny najbardziej uderzyły w tych, co już wcześniej żyli w nędzy. Uderzyły w tych, co nie mieli zapasów, oszczędności, stracili nieformalne zajęcie, żyli z dnia na dzień, zjadali za to, co przed chwilą zarobili. Koronawirus spowodował też wielkie trudności w dostarczaniu pomocy humanitarnej - na tereny, gdzie toczą się wojny, i te, gdzie ich nie ma, ale głód może do nich doprowadzić.

Obstawiałem, że w tym roku pokojowego Nobla dostanie organizacja. Taki był ostatnio rytm wyznaczania laureatów: co parę lat to nie konkretni ludzie ją otrzymują. A przez dwa ostatnie trafiły do etiopskiego premiera Abiya Ahmeda (2019) oraz do irackiej jazydki Nadii Murad oraz kongijczyka Denisa Mukwege (2018). Teraz czas na organizację, przewidywałem

Właściwie to lepiej, gdy nagrodzony ma twarz, ma serce i coś do powiedzenia. Ale nie jest dobrze, gdy po latach się okazuje, że laureat na nią nie zasłużył - przestaje się kojarzyć z pokojem. Błąd dotyczący organizacji mniej boli. A w przypadku WFP raczej nie ma takiego zagrożenia. Chociaż ci, co jeździli w rejony świata dotknięte tragediami, pewnie czasem stykali się z sytuacjami, które kazały im się zastanowić, czy pracownicy wielkich organizacji międzynarodowych dobrze wykonują swoją misję. I ja się z takimi zetknąłem, wspominałem o tym w tym tekście "Dziennikarstwo w stylu vintage".

To, co wydarzyło się przed trzema dekadami w Dubrowniku, wpływa na moje postrzeganie świata do dzisiaj. Ale nagrodę dla WFP uważam za dobre rozwiązanie. Ideę pomocy głodującym trzeba wspierać zawsze, a w czasach gdy do wojen, klęsk żywiołowych dokłada się jeszcze koronawirus - tym bardziej. 

 

Dostała ją ONZ-owski Światowy Program Żywnościowy (WFP), wielka organizacja humanitarna. Chyba każdy widział zdjęcia czy filmy z tłumem znękanych biedą czy wojną ludzi czekających na worek ryżu, mąki czy paczkę z jedzeniem, na których jest napis z błękitnymi literami WFP. Teraz oglądam takie z Jemenu, Burkiny Faso, Boliwii, Salwadoru i Sudanu Południowego. Na najnowszych można się tylko domyślać radości obdarowanych, uśmiech przysłaniają antycovidowe maseczki. 

Pozostało 81% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Dlaczego Rafał Trzaskowski nie zjadł świerszcza, czyli kto zyskał na warszawskiej debacie
Komentarze
Polski generał zginął pod Bachmutem? Jak teorie spiskowe mogą służyć Rosji
Komentarze
Bogusław Chrabota: Polacy nie chcą NATO w Ukrainie. Od lat jesteśmy trenowani, by się tego bać
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Ziobro, Woś, Pegasus i miliony z Funduszu Sprawiedliwości. O co toczy się gra?
Komentarze
Artur Bartkiewicz: „Pan jest członkiem”. Dlaczego Polaków nie wzrusza cierpienie polityków PiS?