Na niemieckim portalu Der Onet dowiemy się, jaka jest opinia niemieckiego posła, który twierdzi, że „Polska nie będzie im mówić, co mają robić”. Ale już Niemcy to mogą Polsce mówić, co ma robić. „Bezczelne są te k*** i zuchwałe.
Wpis takiej treści znalazł się na chwilę na oficjalnym profilu Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej. Wpis szybko usunięto i resort wyraził ubolewanie. Ale przyznam, że nie do końca rozumiem dlaczego? Najprawdopodobniej, jakiś urzędnik nie przelogował się z profilu oficjalnego na prywatny. Problemem nie jest przecież to, co znalazło się omyłkowo na profilu ministerstwa, ale fakt, że w ministerstwie pracują ludzie, którzy myślą w ten sposób. I tu dochodzimy do szerszego zjawiska. W biurach prasowych ministerstw pracują na ogół młodzi działacze partyjni. I to co piszą, daje obraz młodych kadr w naszej polityce. Popatrzmy na nowego rzecznika prezydenta Andrzeja Dudy, który na Facebooku wypisywał najrozmaitsze rzeczy na temat dziennikarzy, których uznał za krytycznych wobec prawicy. Pytany ostatnio o ten wpis stwierdził, że dziś by tak nie napisał. Ale już odnosząc się do krytyki, z jaką spotkał prezydent po wizycie w stanach, rzecznik głowy państwa napisał na Twitterze: „Czy dzisiejsza opozycja spod znaku jedynego Donalda, który ma wystarczyć, czy sławnego bigosu może zaproponować coś lepszego”. Boki zrywać.
Jeśli do tego przyjrzymy się młodym kadrom wokół kandydata na prezydenta Warszawy – jeden wyleciał ze sztabu, po tym, jak ujawniono, że kilka lat temu rozważał z kolegą na Facebooku strzelanie z kałasznikowa do przybyszów z Tel Avivu; drugi, radykalnie prawicowy bloger, publikujący hejterskie treści do niedawna pracował jako urzędnik w ministerstwie sprawiedliwości – mamy przekrojowy obraz młodych prawicowych kadr. To już pokolenie bez żadnego umiaru, wychowane na mediach społecznościowych, które wie, że by zaistnieć, trzeba zwrócić na siebie uwagę, a wiec pisać jeszcze ostrzej, jeszcze radykalniej. Nie mają skrupułów ani hamulców związanych z ogólnie przyjętymi normami kultury. Normy kultury to dla nich znienawidzona polityczna poprawność. Ideologicznie są całkowicie odtwórczy – prowadzą wojny swoich starszych kolegów – wrogami śmiertelnymi są dla nich Gazeta Wyborcza, TVN czy „niemieckie media” jak „Der Onet”, wciąż mają wrażenie, że są mniejszością w oblężonej twierdzy, choć są w drugim czy trzecim szeregu tych, którzy rządzą państwem.
Nie razi mnie nawet ich radykalizm, ale fakt, że nie rozumieją, czym różni się bycie ideologicznym pałkarzem, internetowym hejterem, a czym urzędnikiem pracującym na rzecz państwa.
Niektórzy czasem wyrażają nadzieję, na to, że jeśli w Sejmie dojdzie do pokoleniowej zmiany, nasza polityka zmieni się na lepsze. Patrząc na jakość młodych kadr prawicy – a nie dotyczy to niestety wyłącznie prawicy, bo prawidła ideologicznej wojny tyczą hejterów po każdej ze stron – można w to poważnie wątpić. Z wychowaniem nowego pokolenia polityków coś poszło u nas nie tak.
