Jednym z podstawowych obowiązków pracownika jest dbanie o dobro zakładu pracy oraz zachowanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę (art. 100 § 1 pkt 4 k.p.). Zatem każdy pracownik ma obowiązek zachowania tajemnicy pracodawcy z mocy prawa, niezależnie od funkcjonujących w tym zakresie zapisów w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy czy w umowie o pracę. W praktyce oznacza to powinność zachowania w tajemnicy wszelkich informacji, których upowszechnienie mogłoby spowodować pracodawcy szkodę.
Uzyskanie wiedzy
Obowiązek ten został sformułowany bardzo ogólnie i ma szeroki zakres. Przyjmuje się jednak, że dotyczy to informacji poufnych i na tyle istotnych, że ich ujawnienie może narazić pracodawcę na szkodę. Ponadto te informacje mają być związane ze specyfiką działalności konkretnego pracodawcy. Nie chodzi więc o ogólne informacje dotyczące danego typu przedsiębiorstw czy wynikające z wykształcenia danego pracownika.
Naruszenie obowiązku zachowania tajemnicy firmy to nie tylko przekazanie zastrzeżonych informacji na zewnątrz (np. do konkurencji), ale też każde uzyskanie wiedzy o nich przez nieuprawnionego pracownika, choćby on sam ich dalej nie przekazał. Oznacza to, że pracownik narusza obowiązek zachowania w tajemnicy danych, których ujawnienie mogłoby narazić firmę na szkodę także wówczas, gdy np. sam celowo wchodzi w posiadanie danych, do poznania których nie był upoważniony. Przykładem jest przełamanie zabezpieczeń i skopiowanie zastrzeżonych danych dotyczących finansów firmy przy wykorzystaniu swojego komputera pracującego w sieci firmowej. Podobnie wypowiadał się Sąd Najwyższy w wyroku z 6 czerwca 2000 r. (I PKN 697/99) stwierdzając, że naruszenie obowiązku zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę (art. 100 § 2 pkt 4 k.p.) może polegać na uzyskaniu wiedzy o nich przez nieuprawnionego pracownika.
Natomiast w wyroku z 11 września 2014 r. (II PK 49/14) SN uznał, że nieuzasadnione wykonywaniem obowiązków pracowniczych utworzenie przez podwładnego na prywatnym nośniku elektronicznym zbioru poufnych informacji obrazujących aktualne i planowane kontakty handlowe pracodawcy (mającego wymierną wartość ekonomiczną) jest umyślnym naruszeniem podstawowego obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy i ochrony jego mienia oraz wykorzystaniem cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.
Naruszenie przez pracownika obowiązku zachowania tajemnicy firmy może się wiązać z dotkliwymi sankcjami. Pracodawca może rozwiązać z nim umowę o pracę w zwykły sposób (za wypowiedzeniem), a w rażących przypadkach – bez wypowiedzenia z winy podwładnego.
