Taka regulacja nie dyskryminuje ojców, jeśli jej celem jest ochrona pracownic zarówno w odniesieniu do skutków ciąży, jak i w odniesieniu do macierzyństwa - wskazał Trybunał w Luksemburgu (sygn. akt C-463/19).
Działający we Francji związek zawodowy pracowników kasy ubezpieczenia zdrowotnego w departamencie Mozeli zakwestionował decyzję pracodawcy odmawiającą przyznania ojcu dziecka urlopu dla pracownic wychowujących samotnie dziecko. Taki urlop jest przewidziany w obowiązującym we Francji układzie zbiorowym pracy pracowników instytucji zabezpieczenia społecznego.
Czytaj też: Zwolnienia grupowe: pełna odprawa dla matek łączących pracę z rodzicielstwem - wyrok TSUE
Rozpatrujący tę sprawę sąd pracy w Metz wniósł do Trybunału Sprawiedliwości o rozstrzygnięcie, czy prawo Unii wyklucza możliwość zastrzeżenia dla pracownic wychowujących samodzielnie dzieci – po urlopie macierzyńskim – trzymiesięcznego urlopu z prawem do połowy wynagrodzenia lub półtoramiesięcznego urlopu z prawem do pełnego wynagrodzenia, a także rocznego urlopu bez prawa do wynagrodzenia. Sąd odwołał się do wyroku sądu kasacyjnego we Francji, w którym orzeczono, że sporny urlop jest dodatkowym urlopem macierzyńskim i ma na celu ochronę szczególnych relacji między kobietą a jej dzieckiem po okresie ciąży i po porodzie.
Trybunał przypomniał w dzisiejszym wyroku podstawowy zakaz jakiejkolwiek dyskryminacji bezpośredniej lub pośredniej ze względu na płeć w odniesieniu do warunków zatrudnienia i pracy. Ale jednocześnie podkreślił, że państwo członkowskie może wprowadzić dla matki dziecka dodatkowy urlop, jeśli korzysta ona z tego dodatkowego urlopu nie jako rodzic, lecz ze względu na skutki zarówno ciąży, jak i macierzyństwa.
