Do takiego wniosku doszedł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku z 9 listopada 2017 r. w sprawie C-306/16 w postępowaniu Antonio Fernando Maio Marques de Rosa przeciwko Varzim Sol – Turismo, Jogo e Animacao SA.
W czym problem
Sprawa dotyczyła pracownika zatrudnionego w portugalskim kasynie. Pracował on w systemie pracy zmianowej, w którym zatrudnieni zmieniali się na tych samych stanowiskach według z góry określonego harmonogramu. Pracownik nierzadko pracował przez siedem kolejnych dni.
W 2014 r., tuż po zwolnieniu pracownika w ramach przeprowadzonych w spółce zwolnień grupowych, wniósł on powództwo, w którym domagał się zasądzenia na swoją rzecz odszkodowania od spółki. Żądania uzasadniał m.in. tym, że dzień odpoczynku powinien być każdorazowo udzielany najpóźniej po sześciu kolejnych dniach pracy. W odpowiedzi na zarzuty pracownika, spółka Varzim Sol stwierdziła, że przepisy nie nakładają wskazanego przez pracownika ograniczenia, a przewidują jedynie, że zatrudniony korzysta z okresu odpoczynku za każdy siedmiodniowy okres pracy.
W tych okolicznościach sąd krajowy wystąpił do TSUE z następującymi pytaniami:
- Czy w przypadku pracowników pracujących w systemie zmianowym należy udzielać obowiązkowego dnia odpoczynku w siódmym dniu po sześciu następujących po sobie dniach pracy?