Zakaz pracy w święta w placówkach handlowych formalnie obowiązuje od 26 października 2007 r. (art. 1519a k.p.). Jest on aktualny niezależnie od tego, czy święto pokrywa się z niedzielą czy wypada w inny dzień. Natomiast to, czy dany dzień jest świętem, wynika z ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (tekst jednolity DzU z 2015 r., poz. 90). Wśród wymienionych w niej świąt jest 1 listopada – Wszystkich Świętych, oraz 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości.
Niestety z przepisów o zakazie pracy w placówkach handlowych w święta nie wynika, czym jest lub co należy zaliczać do takich placówek. To spore niedopatrzenie ustawodawcy. Wprowadzając ten zakaz, wypadałoby jednocześnie precyzyjnie wskazać, kto powinien się do niego stosować.
Skoro przepisy nie mówią, czym jest (lub czym nie jest) placówka handlowa, należy się odwołać do potocznego rozumienia tego zwrotu i poglądów, jakie powszechnie panują. Przyjmuje się, że są to wszelkie instytucje, których główną działalnością jest działalność handlowa. Przykładem takich placówek mogą być sklepy, stoiska, magazyny, hurtownie. Dotyczy to również sprzedaży za pośrednictwem internetu.
Co do zasady zakaz handlu nie dotyczy placówek gastronomicznych – barów, kawiarni oraz restauracji, ponieważ pełnią one role usługowe. Przyjmuje się, że nie obejmuje też aptek, które pełnią zadania konieczne ze względu na użyteczność społeczną. Jeżeli przyjąć, że stacja paliw to placówka usługowa, a nie handlowa, można założyć, że również do nich nie ma zastosowania to ograniczenie.
Ten zakaz to jednak zakaz pracy w handlu, a nie samego handlu. Dotyczy on wyłącznie pracowników, czyli osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy. Nie ma natomiast przeszkód, aby pracowały wówczas osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych lub właściciel (pracodawca).
