Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 5 lipca 2016 r. (III PK 143/15).
Stan faktyczny
Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę wskutek redukcji zatrudnienia spowodowanej przyczynami ekonomicznymi. Wytypował go do zwolnienia na podstawie obiektywnych kryteriów. Chodziło w szczególności o jego kwalifikacje oraz ocenę efektów pracy. Nie wskazał jednak tych warunków w piśmie o wypowiedzeniu umowy. Zwolniony odwołał się do sądu, wnosząc o przywrócenie do pracy.
Rozstrzygnięcie
Sąd rejonowy stwierdził, że nie wskazując kryteriów doboru do zwolnienia, pracodawca naruszył przepisy. Uznał jednak, że przywrócenie na etat byłoby niecelowe, gdyż faktycznie istniały przyczyny wypowiedzenia, a firma zastosowała obiektywne kryteria doboru. To spowodowałoby, że umowa z przywróconym musiałaby zostać ponownie wypowiedziana z tej samej przyczyny. Dlatego sąd zasądził zwolnionemu odszkodowanie.
Sąd okręgowy zmienił wyrok i przywrócił pracownika do pracy. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego.
SN stwierdził, że skoro sytuacja, w której przywrócenie na etat powodowałoby konieczność ponownego wypowiedzenia pracownikowi angażu, przesądza o niezasadności przywrócenia. Pracodawca powinien jednak to udowodnić. Ponieważ w tej sprawie tego nie zrobił, nie było podstawy do oddalenia roszczenia o przywrócenie do pracy.