Mogłoby się wydawać, że akurat ten obszar polityki różnorodności, stanowiąc niejako jej historyczne źródło i najbardziej oczywisty standard, jest jednym z najefektywniej zarządzanych w firmach, przynajmniej w tych najbardziej nowoczesnych i prężnych. Czy istotnie?
W czerwcu 2017 r. została ogłoszona lista 125 firm – laureatów konkursu na Najlepsze Miejsca Pracy w Europie, a dwa miesiące wcześniej, w marcu – lista 20 Najlepszych Miejsc Pracy w Polsce. Na całym świecie Great Place to Work dla potrzeb oceny środowiska pracy posługuje się tą samą metodologią. Kluczowe znaczenie dla końcowego wyniku (2/3 finalnej oceny) mają odpowiedzi pracowników udzielane anonimowo na 58 pytań wystandaryzowanej ankiety. To pozwala porównywać rozkłady odpowiedzi między poszczególnymi krajami i organizacjami, także w podziale ze względu na płeć respondenta. Ankieta zawiera także pozycję, która wprost adresuje do respondentów kwestię równego traktowania pracowników ze względu na płeć.
W tegorocznych badaniach okazało się, że w firmach wyróżnionych na liście europejskiej aż 96 proc. zatrudnionych jest zdania, że w ich miejscach pracy „płeć pracownika nie ma wpływu na sposób jego traktowania". Mimo tak wysokiej oceny (jedno z najwyższych wskazań w ankiecie), szczegółowa analiza sugeruje, że kobiety wydają się być bardziej krytyczne w opiniach dotyczących bezstronności kierownictwa, doceniania wysiłków wkładanych w pracę i godziwego za nią wynagradzania. W tej ostatniej sprawie różnice pomiędzy opiniami kobiet i mężczyzn uwidoczniły się najwyraźniej (-6 proc.).
Jednocześnie gdy spojrzymy na wyniki w podziale na poszczególne kraje, w kilku z nich różnice w ocenie wyżej wspomnianych aspektów między kobietami i mężczyznami nie tylko nie występują (do tej grupy należą: Belgia, Holandia, Dania, Niemcy, Wielka Brytania i Grecja), ale kobiety nawet życzliwiej niż mężczyźni oceniają równość traktowania i wynagradzania pracowników.
Oczami Polek
Szybkie spojrzenie na opinie wyrażone przez pracowników zatrudnionych w 20 Najlepszych Miejscach Pracy w Polsce potwierdza europejski trend – ponad 90 proc. polskich respondentów podpisuje się pod stwierdzeniem, że „płeć pracownika nie ma wpływu na sposób jego traktowania" i jest to jedno z najwyższych wskazań w ankiecie. Jednocześnie wyraźniej niż w zestawieniu europejskim widać różnicę pomiędzy punktem widzenia kobiet i mężczyzn, zwłaszcza w sprawie wynagrodzeń (63 proc. vs 74 proc. pozytywnych ocen).
