Sebastian Kryczka
Pod pojęciem środków dyscyplinujących, jakie może stosować pracodawca, kryją się przede wszystkim kary porządkowe wynikające z kodeksu pracy. To upomnienie, nagana oraz kara pieniężna. Przepisy k.p. określają przy tym, za jakie przewinienia można zastosować konkretny rodzaj kary porządkowej.
Często stosowanym środkiem dyscyplinujących jest rozmowa dyscyplinująca. Inny, rzadziej używany, to mniej korzystne ukształtowanie warunków zatrudnienia podwładnego, np. obniżenie mu wynagrodzenia. Rozwiązaniem ostatecznym jest natomiast zakończenie współpracy z opornym pracownikiem, co pośrednio stanowi też środek dyscyplinujący dla całej załogi.
Stosowanie jakichkolwiek środków dyscyplinujących nie może się jednak odbywać w oderwaniu od ogólnych zasad prawa pracy, takich jak zasada współżycia społecznego, czy zasada poszanowania godności pracownika. Decydując się na zastosowanie konkretnego środka dyscyplinującego, szef powinien rozważyć, jaka sankcja w danym przypadku będzie najbardziej optymalna.
Przy wyborze kary porządkowej szef powinien uwzględnić takie okoliczności, jak rodzaj naruszonego obowiązku i stopień winy pracownika. Naruszone obowiązki mogą mieć charakter mniej lub bardziej podstawowy, natomiast wina podwładnego może się wiązać z nieumyślnością jego działań lub z pełną świadomością – co skutkuje wyższym stopniem winy. Tym samym przewinienie popełnione celowo jest co do zasady surowiej karane niż popełnione z winy nieumyślnej.