Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 4 kwietnia 2017 r. (II UK 75/16).
Sprawa dotyczyła decyzji ZUS, w której Zakład nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Zgodnie z nim, wartość wyżywienia zapewnionego pracownikom w trakcie podróży służbowych nie wlicza się do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
Spółka planowała wprowadzić nowy regulamin podróży służbowych. W związku z tym skierowała do ZUS wniosek dotyczący określenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników odbywających takie podróże. Spółka zamierzała zrezygnować z wypłaty diet w zamian za zapewnienie pracownikom całodziennego wyżywienia w trakcie delegaci. Koszty wyżywienia miały być wyższe niż diety wynikające z rozporządzenia MPiPS z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Posiłki miały być zamawiane jeszcze przed wyjazdem (np. śniadania w hotelu) bądź na bieżąco przez pracownika w restauracji. W każdym przypadku nabywcą posiłku wskazanym na fakturze była spółka.
Czytaj także: Delegacja: wyjazd na szkolenie z prawem do diet
Sąd I instancji zmienił decyzję ZUS, przychylając się tym samym do stanowiska spółki, że wyżywienie zapewnione w trakcie podróży służbowej nie stanowi podstawy wymiaru składek. Sąd II instancji nie zgodził się z tym. Wskazał, że spór sprowadza się do tego, czy spółka może wyłączyć z podstawy wymiaru składek całą wartość zapewnionego wyżywienia, czy jedynie wartość wyżywienia do wysokości przysługującej diety. Sprawa trafiła do SN.