Zgodnie z art. 129 § 1 kodeksu pracy czas pracy nie może przekraczać ośmiu godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym czterech miesięcy.
W świetle przepisów k.p. w żadnym z systemów czasu pracy – w tym także w systemie równoważnym – nie jest dopuszczalne planowanie pracownikowi pracy stale przez sześć dni w tygodniu. Przepisy nie pozwalają bowiem stosować takiej organizacji pracy, która przewiduje wykonywanie pracy przez przeciętnie więcej niż pięć dni w tygodniu.
Czytaj także: Układanie harmonogramów - życzenia pracowników
Użycie w art. 129 § 1 k.p. słowa „przeciętnie" oznacza, że nie w każdym tygodniu pracownik powinien pracować pięć dni. Z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy wynika, że średnio w każdym tygodniu okresu rozliczeniowego pracownik powinien pracować maksymalnie pięć dni.
Zasada przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy oznacza, że w każdym tygodniu trzeba pracownikom zapewnić przeciętnie dwa dni wolne (jeden z tytułu niedzieli, drugi z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy).