- Pracownik pozwał firmę o zapłatę wynagrodzenia za pracę za styczeń i luty 2018 r. (łącznie o kwotę 6 tys. zł brutto). Dysponujemy prawomocnym wyrokiem z grudnia 2017 r., opatrzonym klauzulą wykonalności, na podstawie którego ten etatowiec ma obowiązek zapłaty na rzecz pracodawcy 8 tys. zł z tytułu naprawienia szkody wyrządzonej w mieniu zatrudniającego. Pracownik nie uiścił tej kwoty, ale nie wszczęliśmy jeszcze postępowania egzekucyjnego. Czy w tej sytuacji możemy w procesie o zapłatę pensji, w odpowiedzi na pozew, podnieść zarzut potrącenia tych kwot? Czy będzie to równoznaczne ze złożeniem przez pracodawcę oświadczenia o kompensacji? – pyta czytelniczka.
Czytaj także: O zaległe wynagrodzenie pracownik może walczyć tylko w sądzie
Gdy obie strony są równocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, a przedmiotem obu wymagalnych i podlegających dochodzeniu przed sądem wierzytelności są np. pieniądze, każda z nich może skompensować swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony. Odbywa się to w drodze złożenia przez jedną ze stron tej drugiej, w całkowicie dowolnej formie, oświadczenia o potrąceniu (art. 498-499 k.c.). Wywołuje ono skutek z chwilą, w której dotarło do drugiej strony w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Wtedy też następuje wzajemne umorzenie wierzytelności do wysokości niższej z nich.
Co istotne, można skompensować nawet wierzytelność, która jest przedawniona, chyba że w chwili, w której to potrącenie stało się możliwe, przedawnienie już nastąpiło (art. 502 k.c.).
Skorzystanie z instytucji kompensacji jest jednak zakazane, zgodnie z art. 505 k.c., gdy dotyczy ona wierzytelności:
