Dynamiczna sytuacja w firmie może powodować okresowe zapotrzebowanie na inną pracę niż ta, którą pracownik zwykle wykonuje. Pracodawca ma wówczas prawo powierzyć mu do realizowania pracę innego rodzaju, bez formalnego dokonywania zmiany dotychczasowych warunków zatrudnienia – w szczególności dotyczących rodzaju pracy. Jednak takie elastyczne dysponowanie pracownikiem obwarowane jest sztywnymi zasadami.
Aby pracodawca mógł powierzyć zatrudnionemu wykonywanie innej pracy niż ta, która wynika z jego umowy, musi zaistnieć taka potrzeba. Przepisy mówią o „przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy". Takie ujęcie przesłanki umożliwiającej delegowanie podwładnego do innej pracy może rodzić pytania – czy powinny to być przesłanki szczególne (uzasadnione) oraz czy niezbędne jest łączne wystąpienie kilku potrzeb pracodawcy.
Należy przyjąć, że czasowe powierzenie innej pracy może mieć miejsce w sytuacjach dotyczących organizacji pracy – w szczególności czasowego zapotrzebowania na pracę innego rodzaju niż ta, którą pracownik stale wykonuje. Wydaje się, że potrzeby pracodawcy uzasadniające powierzenie innej pracy mogą być wcześniej znane (np. wynikać z organizacji procesu produkcyjnego) lub mieć charakter nagły i nieprzewidywalny (jak śmierć pracownika i konieczność jego zastąpienia). Mimo że przepis odwołuje się do „potrzeb pracodawcy", należy przyjąć, że wystarczającym powodem oddelegowania pracownika może być wystąpienie jednej uzasadnionej potrzeby.
Czasowe powierzenie innych obowiązków nie daje podstaw do skierowania do pracy dowolnej, na jakiekolwiek stanowisko funkcjonujące w strukturze zakładu. Nowa praca powinna korelować z kwalifikacjami pracownika – zarówno w znaczeniu umiejętności nabytych podczas pracy, jak i wykształcenia. W żadnym razie pracodawca nie powinien powierzać tymczasowej pracy odbiegającej znacznie od posiadanych kwalifikacji. Szczególnie dotyczy to kierowania do pracy, do wykonywania której wymagane są niskie kompetencje.
Skierowanie podwładnego do innej pracy nie może odbyć się ze szkodą dla jego zarobków. Pracodawca nie może obniżyć mu wynagrodzenia, nawet gdy inne osoby świadczące taką samą pracę, jaką czasowo będzie wykonywał delegowany, uzyskują niższe zarobki.