Czy przerwa w zatrudnieniu zeruje licznik umów terminowych?

- Zatrudnialiśmy pracownika w 2014 r. przez 3 miesiące na podstawie umowy na okres próbny i potem przez rok na czas określony (do końca sierpnia 2015 r.). Zatrudniliśmy tę osobę ponownie w 2016 r. od początku marca do końca września (umowa na czas określony) oraz od początku października 2016 r. do końca września 2017 r. (umowa na czas określony). Chcielibyśmy znów ją zatrudnić od początku sierpnia 2018 r. Czy możemy zawrzeć z nią umowę na czas określony? Czy po takiej przerwie tę umowę będzie można uznać za pierwszą w zakresie limitów umów? – pyta czytelnik.

Czytaj też:

Pracownicy tymczasowi przechodzą w outsourcing

Umowy na czas określony - kiedy trzeba uwzględnić limit umów

Można zawrzeć z tą osobą jeszcze jedną umowę o pracę na czas określony. Łączny okres tego zatrudnienia nie może przekraczać 14 miesięcy. Nie ma obecnie przepisów pozwalających na „wyzerowanie" umów zawieranych na czas określony w zakresie odnoszących się do nich maksymalnych limitów czasowych i ilościowych.

Dwa limity

Od 22 lutego 2016 r. w odniesieniu do umów o pracę zawieranych na czas określony pomiędzy tymi samymi stronami obowiązuje dwojaki – przy tym łącznie stosowany – limit:

- można zawrzeć nie więcej niż trzy umowy, oraz

- łączny czas zatrudnienia na podstawie tych umów nie może przekraczać 33 miesięcy.

Limity nie obowiązują przy tym w odniesieniu do umów zawartych:

1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,

2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,

3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,

4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie,

- jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Start rachunków

Przepisy przejściowe zawarte w ustawie z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 1220) wskazują, że do umów o pracę na czas określony, trwających 22 lutego 2016 r. stosuje się art. 251 k.p. w aktualnym brzmieniu. Jednak do okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie – czyli wskazanych 33 miesięcy – wlicza się również okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony trwającej 22 lutego 2016 r. – liczony jednak od 22 lutego 2016 r. Do limitu czasowego nie wchodzi okres zatrudnienia sprzed tego dnia.

Liczba angaży

Umowa na czas określony zawarta przed 22 lutego 2016 r. i obowiązująca w tym dniu jest traktowana jako:

- pierwsza umowa w zakresie nowego limitu trzech umów, albo

- druga umowa w zakresie tego limitu

w zależności od tego, czy była pierwszą czy drugą umową zawartą na podstawie wcześniej obowiązujących regulacji.

W opisanej sytuacji do limitu umów nie należy wliczać ani umowy na okres próbny wykonywanej w 2014 r., ani zawartej po niej rocznej umowy na czas określony.

Umów na okres próbny nie dotyczą wskazane limity – niezależnie od tego, czy są zawierane w czasie obowiązywania wskazanych limitów, czy też obowiązywały kilka lat temu. Limity odnoszą się tylko do umów na czas określony i wyłącznie takie należy uwzględniać.

Ustalając limit zatrudnienia w przypadku pracownika czytelnika, nie należy również brać pod uwagę umowy terminowej, która zakończyła się 31 sierpnia 2015 r.