Pracownik ma z 2015 r. 12 dni (96 godzin) niewykorzystanego urlopu. W ubiegłym roku nie składał żadnego wniosku o urlop na żądanie. Czas wakacyjny jest dla naszej firmy okresem bardzo intensywnej pracy. Czy całość zaległego urlopu pracownik musi wykorzystać do końca września? – pyta czytelniczka.
Do końca września ze wskazanego wymiaru zaległego urlopu powinny być udzielone (a właściwie powinno rozpocząć się wykorzystywanie) 8 dni. Pozostałe 4 dni stanowią zaległy urlop na żądanie, wobec którego termin wykorzystania to 31 grudnia 2016 r.
Urlop na żądanie to łącznie 4 dni w każdym roku kalendarzowym. Jego istotą jest to, że co do zasady udzielany jest w terminie wskazanym przez pracownika. Pracodawca może odmówić jego udzielenia jedynie w bardzo wyjątkowych przypadkach, gdy nieobecność pracownika prowadziłaby do istotnego zagrożenia interesów firmy.
Urlop na żądanie udzielany jest z rocznej puli urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi (w zależności od stażu pracy jest to 20 albo 26 dni). Można go wykorzystać jednorazowo lub w częściach.
Urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w roku, za który przysługuje (art. 161 k.p.). Jeżeli jednak tak się nie stanie (część urlopu niewykorzystana do końca roku to żaden ewenement), powinien zostać wybrany najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego (art. 168 k.p.). Zasada ta nie dotyczy jednak urlopu na żądanie. Z początkiem kolejnego roku jego niewykorzystane dni tracą swój szczególny charakter. Pracownik nie może więc domagać się udzielenia ich we wskazanym przez siebie terminie. Jednak nie do końca jest on traktowany jak zwykły urlop zaległy. Pracodawca nie jest w tym przypadku związany koniecznością udzielenia zaległości do końca września; może to uczynić do końca roku.
