Natomiast w świetle uchwały Sądu Najwyższego z 18 czerwca 2002 r. (III PZP 10/02) „dopuszczalne jest orzekanie o uchyleniu kary porządkowej, która w toku postępowania sądowego została uznana za niebyłą z mocy samego prawa".
Uznanie pracodawcy
Pracodawca nie jest związany wnioskiem organizacji związkowej o zatarcie ukarania pracownika. W razie odmowy jego uwzględnienia, nie musi też uzasadniać swojej decyzji.
Podobnie nie jest zobligowany do wskazywania powodów, dla których z własnej inicjatywy uznał karę za niebyłą przed upływem rocznego terminu.
Czyszczenie akt
Zatarcie upomnienia, nagany albo kary pieniężnej obliguje pracodawcę do usunięcia odpisu zawiadomienia o ukaraniu z akt osobowych podwładnego (z ich części D – § 3 pkt 4 rozporządzenia ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej; DzU poz. 2369; dalej: rozporządzenie). W związku z usunięciem z akt osobowych pracownika odpisu zawiadomienia o ukaraniu, usuwa się całą wydzieloną część dotyczącą danej kary (§ 4 ust. 3 rozporządzenia).
Pracodawca ma obowiązek „wyczyścić" akta z informacji o ukaraniu także w razie prawomocnego uchylenia kary porządkowej przez sąd albo w wyniku uwzględnienia sprzeciwu etatowca przez pracodawcę.
Niezależnie od powyższego, sąd pracy, na żądanie podwładnego, może nakazać pracodawcy usunięcie dowodów istnienia zatartej kary porządkowej.