? art. 943 § 2 k.p. poprzez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że w danej sprawie doszło do zachowań, które noszą znamiona mobbingu,
? art. 943 § 3 k.p. poprzez niewłaściwe zastosowanie i przyznanie powódce zadośćuczynienia, mimo że ze stanu faktycznego sprawy nie wynika, aby doszło do mobbingu oraz do rozstroju zdrowia wywołanego tym mobbingiem.
Sąd okręgowy wyrokiem z 20 czerwca 2018 r. oddalił apelację pozwanego. W uzasadnieniu podzielił ustalenia faktyczne sądu I instancji. Dodatkowo wskazał, że zgodnie z art. 943 § 2 k.p. mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko niemu, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu go, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na stwierdzenie, że działania wójta były mobbingiem w rozumieniu tego przepisu i wywołały u powódki zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, a w konsekwencji rozstrój zdrowia psychicznego i wykluczenie z zespołu pracowników. Zadośćuczynienie powinno być na tyle wysokie, aby z jednej strony stanowiło rekompensatę pieniężną za doznaną krzywdę, a z drugiej – zniechęcało pracodawców do stosowania praktyk mobbingowych bądź tolerowania tego zjawiska w zakładzie pracy. Te przesłanki zostały spełnione.
Grzegorz Trejgel radca prawny w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka i Wspólnicy Sp.k.
Wyrok sądu okręgowego w pełni zasługuje na aprobatę. W tej sprawie mamy do czynienia ze specyficzną formą mobbingu – zarzucaniem nadmiernymi obowiązkami, niemożliwymi do spełnienia przez pracownika w normalnym czasie pracy, wywoływaniem presji przez pracodawcę związanej z obowiązkiem ich wykonania oraz surowym ich rozliczaniem w obecności innych pracowników. Niedopuszczalne jest wysyłanie poleceń służbowych pracownikom w ich czasie wolnym od pracy (niedziele, święta, urlop) czy w okresie zwolnienia chorobowego. W tej sprawie doszło także do poniżenia powódki.
Wszystkie te okoliczności sprawiły, że sądu obu instancji doszły do słusznego przekonania, iż działania wójta stanowiły zespół zachowań składający się na mobbing w rozumieniu art. 943 § 2 k.p. Zarzucanie pracą to jeden z przejawów mobbingu, na który wskazuje doktryna prawa pracy, ale także np. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 27 września 2012 r. (III APa 27/12). W szczytowym momencie takich relacji w gminie powódce przydzielono zakres prac 6 z 9 bloków tematycznych przydzielonych działowi powódki, który wymagał pracy kilku pracowników. Niewątpliwie działania wójta należy uznać za ustawiczne dręczenie i niepokojenie powódki (wyrok SN z 10 października 2012 r., II PK 68/12). Ponadto wystarczy, że pracownik był obiektem oddziaływania, które według obiektywnej miary może być ocenione za wywołujące jeden ze skutków określonych w art. 943 § 2 k.p. (np. wyrok SN z 16 marca 2010 r., I PK 203/09).
