Ustawa z 21 lutego 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (DzU poz. 730) ma dostosować do RODO przepisy m.in. kodeksu pracy. Zwraca ona uwagę w kontekście limitowania danych osobowych zbieranych od kandydatów do pracy. Nowelizacja, w mojej ocenie, wpłynie na konieczność zmiany dotychczasowej praktyki pracodawców dotyczącej w szczególności kierowania na wstępne badania lekarskie.
Zakres danych kontaktowych
W świetle nowelizacji, pracodawca będzie mógł żądać od kandydata do pracy danych osobowych obejmujących dane kontaktowe. Przy czym będą to dane wskazane przez takiego kandydata, a nie te, które wskaże potencjalny pracodawca.
Jednocześnie pracodawca, co do zasady, będzie mógł żądać adresu zamieszkania dopiero po zatrudnieniu pracownika. Na etapie wcześniejszym będzie to dopuszczalne tylko, gdyby było niezbędne do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa.
Sama regulacja, w kontekście chociażby zasady minimalizacji danych (art. 5 ust. 1 pkt c RODO), nie budzi wątpliwości. Pojawia się jednak inny aspekt tego zagadnienia, związany z kierowaniem osób przyjmowanych do pracy na wstępne badania lekarskie.