Według artykułu R8294-5 francuskiego kodeksu pracy, posiadacze karty zawodowej BTP lub atestacji tymczasowej mają obowiązek bezzwłocznie ją okazać na każdą prośbę służb kontroli wyznaczonych przez artykuł L8271-1-2.
Bez oszczędności
Problem może powstać w przypadku pracowników, którzy są oddelegowani kilka razy w miesiącu na krótkie okresy wynoszące od kilku do kilkunastu dni, takich jak np. monterzy. Jeśli praktyką stanie się aplikowanie o kartę przy każdym pobycie takiej osoby na terenie Republiki Francuskiej, może się to okazać zbyt dużym obciążeniem finansowym dla pracodawcy.
Wysokość opłaty za wyrobienie karty to 10.80 euro. Uiszcza ją pracodawca (lub w pewnych przypadkach spółka użytkownika) w momencie składania wniosku. Bez uregulowania opłaty nie jest możliwe zatwierdzenie wniosku o wydanie karty.
Opłata za wyrobienie karty jest taka sama bez względu na rodzaj przedsiębiorstwa i miejsce (kraj) jego siedziby, status pracownika oraz liczbę kart, o którą prosi dany pracodawca. Po dokonaniu opłaty firma otrzyma zaświadczenie imienne (dokument PDF) dla każdego pracownika, dla którego złożono wniosek o kartę BTP. Należy je wydrukować i przekazać podwładnemu w celu okazania w przypadku kontroli. Dokument ten jest ważny jeszcze przez 72 godziny od momentu przekazania kart BTP firmie.
Płatność ma formę wyłącznie bezgotówkową. Można jej dokonać na dwa sposoby – kartą kredytową za pośrednictwem bezpiecznego modułu płatności albo przelewem bankowym. Wysokość opłaty została obliczona tak, że może ona obejmować jak najdokładniej wszelkie koszty związane z produkcją karty. Koszty te obejmują nie tylko produkcję i wysyłkę kart, ale także utrzymanie systemu informatycznego, zarządzania administracyjnego i finansowego związanego z procedurą aplikowania i wyrobienia karty.
Drukowanie kart będzie się odbywać na północy Francji, w Flers-en-Escrebieux.
Raport inspektora
W razie stwierdzenia mankamentu dotyczącego obowiązku deklaracji, jeżeli kontrolę przeprowadza urzędnik inspekcji pracy, przekazuje on do dyrektora regionalnego DIRECCTE (Directions régionales des enterprises, de la concurrence, de la consommation, du travail et de l'emploi) raport, na podstawie którego dyrektor może postanowić o nałożeniu kary grzywny administracyjnej). ?
Autorka jest radcą prawnym w Kancelarii Joanna Torbe & Partnerzy
Trzeba zgłaszać zagubienie, zniszczenie i kradzież
Jeżeli karta zawodowa zostanie zniszczona podczas użytkowania, pracodawca musi ją odesłać na wskazany adres w celu jej unieważnienia i zniszczenia oraz złożyć prośbę o wydanie nowej karty. W razie zgubienia karty lub jej kradzieży, pracodawca musi to zaznaczyć na stronie internetowej Cartebtp.fr. Stara karta zostanie unieważniona, a pracodawca musi złożyć prośbę o wydanie nowej. W przypadku zakończenia umowy o pracę (na czas określony, która nie została odnowiona lub przedłużona umową na czas nieokreślony), lub w przypadku odejścia pracownika, karta musi zostać unieważniona. Pracodawca ma obowiązek odesłać ją do serwisu kart BTP w celu jej zniszczenia.
Zdaniem eksperta
Krzysztof Jakubowski, przewodniczący Sekcji Agencji Opieki (SAZ), wiceprezes InterKadra sp. z o.o.
Kolejne zmiany we francuskim prawie nie dziwią, jeżeli spojrzy się na politykę państw, które zmierzają do ograniczenia możliwości delegowania pracowników. Austria, Belgia, Francja, Niemcy, Luksemburg, Królestwo Niderlandów i Szwecja opowiedziały się za modernizacją dyrektywy 96/71/WE o delegowaniu pracowników, ale fala zmian w krajowych ustawodawstwach rozpoczęła się wcześniej pod hasłem wdrażania do porządków krajowych postanowień dyrektywy 2014/67/UE z 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy o delegowaniu pracowników, której okres implementacji minął w czerwcu ubiegłego roku. Francja transponowała dyrektywę, wprowadzając do swojego porządku prawnego horrendalne kary nawet za stosunkowo niewielkie naruszenia przepisów (często popełniane przez przedsiębiorców nieświadomie lub na skutek rozbieżności w interpretacjach obowiązujących przepisów krajowych) i tę politykę konsekwentnie kontynuuje. W zmiany ustawodawstw krajowych wpisuje się również propozycja rewizji przepisów wspólnotowych, tj. trwające obecnie prace nad zmianą dyrektywy 96/71/WE o delegowaniu pracowników oraz rozporządzenia 883/2004 dotyczącego koordynacji zabezpieczenia społecznego. Z całą pewnością nie sprzyjają one przedsiębiorcom delegującym pracowników i wspólnotowej swobodzie świadczenia usług oraz swobodzie przepływu osób, które stanowią przecież jedne z głównych filarów wspólnoty. ?
Joanna Torbé, adwokat Kancelaria Adwokacka Joanna Torbe & Partnerzy
W zakresie dowodu tożsamości zawodowej pracodawcy powinni pamiętać o stworzeniu informacji dla pracowników (umieszczeniu stosowanych przepisów w regulaminach) tak, aby zdawali oni sobie sprawę, jakie są konsekwencje nieposiadania przy sobie dokumentu lub niezgłoszenia np. jego zniszczenia czy uszkodzenia. W moim przekonaniu niedochowanie instrukcji pracodawcy w tym zakresie może być traktowane jako ciężkie naruszanie podstawowych obowiązków pracownika, ale z całą pewnością konieczne jest przekazanie zatrudnionym stosownych informacji (instrukcji).
Należy również pamiętać, że nie są to jedyne zmiany wprowadzone przez francuskiego ustawodawcę. Warto zwrócić też uwagę na regulacje wprowadzone m.in. ustawą z 23 grudnia 2016 r. o finansowaniu świadczeń społecznych, która dotyczy obowiązku okazania w trakcie kontroli formularza PD A1 (lub dowodu złożenia wniosku o jego wydanie pod warunkiem, że formularz będzie okazany w terminie 2 miesięcy) pod rygorem grzywny. Głośno dyskutowaną zmianą jest też klauzula Moliera, która ma zobowiązywać pracowników delegowanych do posługiwania się językiem francuskim (branża budowlana i transportowa). ?