Umowa o pracę zawierana na okres próbny stanowi odrębny rodzaj umowy o pracę i może poprzedzać zawarcie każdej innej umowy. Jej celem jest z jednej strony sprawdzenie przydatności nowozatrudnionego do pracy, a z drugiej – zapoznanie się przez niego z warunkami pracy przed podjęciem ewentualnej decyzji o dalszym zatrudnieniu.
Zawarcie umowy na okres próbny ma charakter fakultatywny, co oznacza, że strony nie mają obowiązku poprzedzania nią zawarcia innej umowy o pracę. Mogą więc swobodnie z niej zrezygnować i od razu zawrzeć inną umowę terminową lub umowę na czas nieokreślony. W praktyce warto jednak z niej skorzystać, aby przetestować pracownika.
Umowę na okres próbny można zawrzeć tylko raz, gdy chodzi o sprawdzenie pracownika na danym stanowisku pracy. Ponownie można ją zawrzeć tylko wtedy, gdy firma zamierza powierzyć podwładnemu inny rodzaj pracy niż ten objęty wcześniejszą umową. Przykładowo, można zawrzeć drugą umowę na okres próbny, gdy chodzi o pracę na stanowisku kierowcy, jeśli uprzednia umowa na okres próbny dotyczyła pracy w zawodzie portiera.
Drugi przypadek możliwości ponownego zatrudnienia na podstawie tej umowy dotyczy ponownego nawiązania umowy po upływie 3 lat do daty rozwiązania poprzedniej umowy o pracę wiążącej strony.
Nie na czas określony
Nie można utożsamiać umowy o pracę na okres próbny z umową na czas określony. Mimo że obie są umowami terminowymi, to jednak są to dwa odrębne rodzaje umów o pracę.
