Prawie połowa Polaków stresuje się regularnie swoją pracą, co ma wpływ zarówno na ich zdrowie, efektywność, jak i na kondycję całej firmy. Tymczasem, ze stresem można nie tylko walczyć, ale i skutecznie mu zapobiegać.
Zgodnie z raportem ADP pt. „The Workforce View in Europe 2017", Polacy to najbardziej zestresowani pracownicy wśród ośmiu europejskich nacji poddanych badaniu (w badaniu wzięli udział pracownicy z Francji, Niemiec, Włoch, Holandii, Hiszpanii, Polski, Szwajcarii oraz Wielkiej Brytanii). Co piąty z nas doświadcza stresu zawodowego codziennie, a aż 46 proc. polskich kadr stresuje się swoją pracą często bądź bardzo często.
Stres może się przekładać na problemy ze zdrowiem, zmniejszone zaangażowanie pracownika, a w efekcie – spadek jego efektywności oraz wzrost absencji. Nierzadko prowadzi też do wypalenia zawodowego oraz rezygnacji podwładnego z pracy.
Nie trzeba dodawać, że koszty negatywnych skutków stresu ponosi firma. W związku z tym, alarmujące dane ADP powinny skutkować konkretnymi działaniami pracodawców z zakresu monitorowania i zapobiegania stresowi w miejscu pracy, jak również edukacji w zakresie radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami, które w dłuższej perspektywie są przecież nieuniknione. Kluczowe jest w tym przypadku opracowanie kompleksowego programu zarządzania stresem w firmie.
Po pierwsze: poznaj czynniki stresogenne
Aby umiejętnie zarządzać stresem w organizacji, najpierw należy namierzyć jego przyczyny, czyli czynniki stresogenne. Wśród nich najczęściej wymienia się natłok obowiązków i pracę pod presją czasu, ale i sytuację, gdy zadania są dla pracownika powtarzalne i zbyt monotonne. Kolejnych przyczyn stresu można upatrywać w braku transparentności odnośnie warunków zatrudnienia i zakresu obowiązków (niejasne warunki umowy i ścieżki kariery, brak możliwości awansu, zadania nieadekwatne do kwalifikacji, brak stabilizacji, rozmyta struktura organizacji). Do czynników stresogennych zalicza się też problemy związane z relacjami interpersonalnymi, w tym głównie z komunikacją. Mowa tu o konfliktach z przełożonym bądź innymi pracownikami, trudnościach w budowaniu relacji w miejscu pracy, braku rozwiniętych kompetencji miękkich ze strony kadry zarządzającej czy sprawnej komunikacji wewnątrz firmy. W końcu, pracownik może być też zestresowany brakiem tak ważnej równowagi pomiędzy życiem prywatnym i zawodowym oraz problemami osobistymi.