Taki wniosek płynie z postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydanego 18 lutego 2016 r. (C-325/15). Odpowiada ono na pytanie prejudycjalne zadane przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia. Zwrócił się on do Trybunału z prośbą o rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczącej prawa zawodowych kierowców do ryczałtu za noclegi spędzane w trasie. Wniosek złożono na skutek sporu prowadzonego przez trzech kierowców z zatrudniającą ich firmą transportu międzynarodowego. Kierowcy pozwali byłego pracodawcę o zapłatę zaległych dodatków za noclegi, które spędzali w podróży za granicą, śpiąc w przystosowanej do tego kabinie samochodu ciężarowego.
Przedmiot sporu
Firma transportowa nie wypłacała kierowcom żadnych dodatków ani ryczałtów, twierdząc, że zapewnia im bezpłatne noclegi. Według niej skoro nocując w kabinach samochodowych, kierowcy nie ponoszą żadnych kosztów, nie powinni dostawać za to dodatkowych pieniędzy. Kierowcy natomiast domagali się ryczałtu za noclegi zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikom państwowych lub samorządowych jednostek sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych (DzU z 2013 r., poz. 167). Swoje roszczenia opierali na uchwale Sądu Najwyższego z 12 czerwca 2014 r. (II PZP 1/14). W niej SN uznał, że zorganizowanie pracownikowi – kierowcy samochodu ciężarowego odpowiedniego miejsca do spania w kabinie tego pojazdu podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym nie stanowi zapewnienia przez pracodawcę bezpłatnego noclegu w rozumieniu tego rozporządzenia.
Sąd Rejonowy we Wrocławiu powziął wątpliwość, czy roszczenia kierowców są zasadne na gruncie rozporządzenia 561/2006 Parlamentu i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego. Stanowi ono, że kierowca może wybrać, że będzie odpoczywał poza bazą w pojeździe, jeśli w kabinie ciężarówki ma odpowiednie miejsce do spania.
Werdykt sądu
Przede wszystkim Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że rozporządzenie 561/2006 nie zabrania państwom członkowskim regulować kwestii zwrotu kierowcom kosztów noclegów odbywanych w trasie na różnych, wybranych przez państwo warunkach. Reguluje ono jedynie organizację niektórych okresów odpoczynku, dopuszczając możliwość korzystania z nich w kabinie samochodowej. Nic natomiast nie mówi o prawie kierowców do dodatków za te okresy.
Jednocześnie TSUE podkreślił, że rozporządzenie harmonizuje przepisy o czasie prowadzenia pojazdu, przerwach i okresach odpoczynku kierowców. Państwom członkowskim pozostawia wolną rękę co do ewentualnych świadczeń dodatkowych. Mogą one przysługiwać kierowcom za czas jazdy lub różnych przerw i okresów niezakłóconego odpoczynku dobowego i tygodniowego.
