kodeksu cywilnego w związku z art. 300 kodeksu pracy, natomiast wypowiedzenie uzasadniał permanentnie pogarszającą się od 2007 r. sytuacją finansową. Następnie skierował do wszystkich zakładowych organizacji związkowych zawiadomienie o zamiarze przeprowadzenia zwolnień grupowych, informując o przyczynach wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy i płacy 212 lekarzom. Tę sytuację spowodował brak pieniędzy na pokrycie całości kosztów utrzymania szpitala oraz od lat narastające długi. Podczas spotkania pozwanego z przedstawicielami związków nie doszło do żadnych ustaleń. W konsekwencji pracodawca sam wprowadził „regulamin zwolnień grupowych". W lipcu 2012 r. doręczył powodom wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy i płacy „z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej szpitala, polegającej na braku środków finansowych na pokrycie całości kosztów utrzymania szpitala, w tym kosztów wynagrodzeń pracowniczych, narastającego zadłużenia, a także podjęcia niezbędnych zmian organizacyjnych". Wskazał, że zmiana polegać będzie na wykreśleniu z umowy o pracę postanowienia o porozumieniu z 2007 r., które wpływało na wysokość wynagrodzenia i system czasu pracy. Szpital zaproponował obniżkę wynagrodzeń zasadniczych oraz wprowadzenie zmianowego lub równoważnego systemu czasu pracy. Na podstawie tych ustaleń sąd uznał, że dopuszczalne było wypowiedzenie porozumienia zbiorowego kończącego spór zbiorowy, a w konsekwencji pracodawca mógł zmienić warunki płacy i pracy wynikające z porozumienia postrajkowego. Zła sytuacja finansowa podana jako przyczyna wypowiedzeń zmieniających była rzeczywista, co potwierdziła opinia biegłej z zakresu rachunkowości.
Lekarze odwołali się od tego wyroku. Sąd okręgowy potwierdził, że zbiorowe porozumienie z 2007 r. mogło zostać skutecznie rozwiązane w trybie pisemnego wypowiedzenia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia (przez analogię z art. 241
7
k.p.). Zostało więc skutecznie rozwiązane. W związku z tym SO oddalił apelacje.
Od tego wyroku jeden z powodów złożył skargę kasacyjną. Zarzucił m.in. naruszenie prawa materialnego przez: obrazę art. 2417 k.p. w zw. z art. 9 § 1 k.p. przez zastosowanie art. 241
7
