Warto pamiętać, że pracodawca nie ma obowiązku uzasadniania wypowiedzenia umowy terminowej, czyli nie musi podawać powodów swojej decyzji.
Dwa sposoby liczenia
Nie ma większego problemu w kwestii wypowiadania umów na czas określony w przypadku, gdy strony nawiązały współpracę na podstawie takiej umowy zawartej po 22 lutego 2016 r. Problem może się pojawić w sytuacji, gdy strony były związane umową terminową, także wieloletnią, która trwała w dniu wejścia w życie zmian do kodeksu pracy.
Obowiązują tu przepisy przejściowe. Zgodnie z nimi przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia umów o pracę na czas określony, trwających 22 lutego 2016 r., których wypowiedzenie następuje po tej dacie, nie uwzględnia się stażu pracy u danego pracodawcy, przypadających przed 22 lutego 2016 r. Z przepisów przejściowych wynika zatem, że nie ma podstaw, aby przy ustalaniu stażu pracy branego pod uwagę przy określaniu długości okresu wypowiedzenia uwzględniać wcześniejsze, nawet wieloletnie zatrudnienie, na czas określony.
Przykład
Pracownik został zatrudniony na podstawie umowy na czas określony. 22 lutego 2016 r. czas terminowego zatrudnienia na podstawie zawartej wcześniej umowy, trwającej w tym dniu, wynosił 12 miesięcy. Umowa terminowa zakończy się 21 listopada 2018 r. Gdyby pracodawca chciał wcześniej wypowiedzieć tę umowę, ustalając okres wypowiedzenia powinien uwzględnić staż pracy przypadający po 22 lutego 2016 r. Wypowiedzenie umowy będzie zatem możliwe z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.