Wygaśnięcie stosunku pracy z powodu tymczasowego aresztowania nie zamyka pracownikowi drogi do odzyskania etatu. Jest to możliwe, gdy zapadł wobec niego wyrok uniewinniający (od zarzutu stanowiącego podstawę postępowania karnego, w związku z którym był tymczasowo aresztowany) albo postępowanie karne zostało umorzone (bezwzględnie, a nie tylko warunkowo i nie z powodu przedawnienia lub amnestii). Pracownik musi jednak zgłosić swój powrót do pracy w ciągu 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie karne (art. 66 § 2-3 k.p.). Zgłoszenie nie wymaga przy tym zachowania szczególnej formy. Gdyby zaszły przesłanki wykluczające niezwłoczne przystąpienie byłego pracownika do zadań (po zgłoszeniu gotowości do pracy), powinien od podjąć obowiązki bezpośrednio po ustaniu tych przeszkód.
Odmowa przywrócenia do pracy może skutkować wystąpieniem przez podwładnego do sądu pracy z żądaniem przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach albo odszkodowania w wysokości przysługującej w razie bezprawnego rozwiązania przez pracodawcę umowy w trybie natychmiastowym (art. 56-61 k.p. w zw. z art. 67 k.p.).
WARIANT II. Były pracownik przedłożył orzeczenie sądu po upływie 7 dni od daty jego uprawomocnienia się:
A. przekroczenie terminu nastąpiło z winy ex-pracownika
Pracodawca może, ale nie musi, przywrócić byłego etatowca do pracy. Jeżeli jednak ponownie go zatrudni, to tę sytuację należy traktować tak, jakby pracownik dochował warunku określonego w art. 66 § 2 k.p. w zw. z art. 48 § 1 k.p., tj. zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia zadań w ciągu 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego,
B. przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od ex-etatowca