Od stycznia br. regulamin wynagradzania jest obowiązkowy w firmie zatrudniającej co najmniej 50 pracowników, którzy nie są objęci zakładowym ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy. Jednak nowe przepisy nie tylko nakładają obowiązek, ale też przewidują prawo do ustalania warunków wynagradzania w drodze regulaminu. Dotyczy to pracodawców, którzy zatrudniają od 20 do 49 pracowników, nieobjętych układem zbiorowym pracy. Wcześniej przepisy kodeksu pracy nie normowały w sposób bezpośredni możliwości wprowadzania regulaminu płac przez pracodawców zatrudniających mniej niż 20 pracowników.
Nowe przepisy przewidują istotną rolę zakładowych organizacji związkowych w kwestii wprowadzenia regulaminu wynagradzania. Dotyczy to pracodawców zatrudniających od 20 do 49 pracowników, nieobjętych zbiorowym układem pracy. Jeśli funkcjonujące w takiej firmie związki wystąpią z wnioskiem o ustalenie regulaminu wynagradzania, pracodawca będzie musiał go wprowadzić.
Co istotne, przepisy k.p. nadal nie regulują przedziału czasu, w jakim pracodawca ma obowiązek ustalić warunki wynagradzania w drodze regulaminu. Należy przyjąć, że to zatrudnienie 50. pracownika skutkuje niezwłocznym podjęciem działań zmierzających do powstania tego aktu.
Pracodawca nie może pozostawać w bezczynności również wtedy, gdy wniosek w sprawie utworzenia regulaminu złoży zakładowa organizacja związkowa. Bez zbędnej zwłoki powinien podjąć konieczne działania, w tym uzgodnienia z organizacją.
Nie zmienia się również zasada, że regulamin wynagradzania wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników w sposób zwyczajowo przyjęty u danego pracodawcy.
