Od ponad roku zatrudniam osoby o umiarkowanej i lekkiej niepełnosprawności z długim stażem. Czy ich dodatkowy urlop wypoczynkowy zależy od wymiaru etatu bądź czasu pracy w roku i wniosku pracownika? Czy pracujący na pół etatu ma prawo do całego urlopu dodatkowego czy tylko do połowy i czy osoba pracująca przez pół roku ma prawo do całego urlopu czy połowy jego wymiaru dodatkowego? – pyta czytelnik.
W myśl art. 154 § 2 kodeksu pracy wymiar urlopu dla zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do tego wymiaru, biorąc za podstawę 20 lub 26 dni. Przy czym niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
Zgodnie zaś z art. 19 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dziesięć dni roboczych dodatkowego urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym. Pierwszy urlop niepełnosprawny nabywa po przepracowaniu roku po dniu zaliczenia go do jednego z tych stopni.
Ustawa o rehabilitacji nie reguluje zagadnień związanych z nabywaniem prawa do kolejnych urlopów dodatkowych, zasad ich wykorzystywania itp. Zgodnie jednak z jej art. 66 w sprawach tych stosuje się przepisy kodeksu pracy. Zatem prawo do kolejnych dodatkowych wakacji pracownik ze znaczną lub umiarkowaną ułomnością nabywa 1 stycznia każdego roku kalendarzowego. Wykorzystywanie zaś urlopu dodatkowego też odbywa się na zasadach z kodeksu pracy. Oznacza to, że także do dodatkowych urlopów odnosi się „przeliczanie" ich na wymiar czasu pracy.
Zgodnie z art. 154
