Ekspozycja opowiada o powstaniu ruchu Solidarności, a jednocześnie o transformacji politycznej w Europie. Jej mottem są słowa Timothy’ego Gartona Asha o Polskim Sierpniu 1980 roku: „Polska rewolucja była pierwszym skurczem w narodzinach tej nowej Europy. Jeżeli porządek europejski, który w skrócie nazywamy «Jałtą», zaczął się w Polsce, to w pewnym istotnym sensie upadek «Jałty» także rozpoczął się w Polsce”.
Wirtualna wystawa jest zwięzła, a zarazem bogata w archiwalne zdjęcia. Świetnie punktuje zarówno wcześniejsze protesty społeczne w 1956, 1968, 1970, 1976, jak i przebieg strajku w Stoczni im. Lenina w Gdańsku w sierpniu 1980 roku, rozpoczętego przez stoczniowców w geście solidarności z wyrzuconymi z pracy kolegami: Anną Walentynowicz i Lechem Wałęsą.
Prezentuje słynne 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, skupiającego reprezentantów strajkujących zakładów z Gdańska i okolicznych miast.
I przypomina, że podpisanie porozumień sierpniowych - 31 sierpnia 1980 roku - miedzy komisją rządową a Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym – dało impuls do powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” - ogólnokrajowego związku o strukturze regionalnej, który wkrótce liczył niemal 10 mln członków (80 proc. pracowników sektora państwowego), reprezentujących różne grupy społeczne i orientacje polityczne.
Ten największy ruch społeczny w polskiej historii w istocie stał się ruchem praw człowieka i obywatela. Jego celem była nie tylko poprawa warunków pracy, lecz również przebudowa systemu politycznego i zorganizowanie społeczeństwa niezależnego od instytucji totalitarnych.