Spółka odwołała się od decyzji o karze. Jej zdaniem nie wprowadzała do obrotu zakwestionowanych partii majonezów, gdyż sporne wyroby nie opuściły fabryki producenta w celu sprzedaży. Zakwestionowane partie majonezu były zabezpieczone i nie były zwolnione przez służby jakości żywności producenta. To oznacza, że nie zostały faktycznie wprowadzone na rynek. Podkreśliła, że zgodnie z zapisem w protokole kontroli producent nie składuje na terenie zakładu wyprodukowanych wyrobów, lecz przewozi je do magazynu zewnętrznego, gdzie towar oczekuje na zwolnienie do obrotu. Próbki pobrano bezpośrednio z linii produkcyjnej, a partie produktu zostały zabezpieczone przez organ przed ich wprowadzeniem do obrotu, tj. w fazie produkcji.
Firma nie zgadzała się też co do zarzutów związanych ze wzmacniaczami smaku. Tłumaczyła, że glutaminian monosodowy i rybonukleotydy disodowe będące składnikami składnika złożonego – innej przyprawy nie pełnią żadnej funkcji technologicznej w wyrobach gotowych, takich jak majonez. Obecność ww. wzmacniaczy smaku w produktach gotowych wynika z zasady przenoszenia i tym samym ich deklarowanie w składzie majonezu nie jest konieczne.
Jakość handlowa
Te argumenty nie przekonały jednak głównego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Przypomniał, że jakość handlowa oznacza cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.
Co to są składniki
Inspektor podkreślił, że wykaz składników obejmuje wszystkie składniki środka spożywczego wymienione w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia przy wytwarzaniu. Ponadto „składnik" oznacza każdą substancję lub produkt, w tym środki aromatyzujące, dodatki do żywności, enzymy spożywcze oraz każdy komponent składnika złożonego, użyte przy wytworzeniu lub przygotowywaniu danego środka spożywczego i nadal obecne w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie. Natomiast składnik złożony może być włączony do wykazu składników pod własną nazwą w zakresie, w jakim jest to przewidziane przez prawo lub przyjęte zwyczajowo, w przeliczeniu na jego całkowitą masę, pod warunkiem, że natychmiast po nim występuje wykaz jego składników.
Zdaniem urzędników składnika złożonego zastosowanego przez spółkę nie można zakwalifikować do żadnego z przypadków, w stosunku do których ustawodawca nie wymaga wskazywania w oznakowaniu składników składnika złożonego.
W decyzji wskazano też, że wprowadzanie nabywcy w błąd, bez względu na to, czy jest on konsumentem finalnym, czy też przedsiębiorcą zawodowo trudniącym się przetwórstwem i handlem żywnością, stanowi nieuczciwą praktykę. Sprzedaż środka spożywczego niespełniającego wymogów zawartych w deklaracji producenta godzi w dobro, jakim jest pewność i bezpieczeństwo obrotu.