Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 17 maja 2016 r., sygn. akt II UK 246/15.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z 26 czerwca 2009 r. stwierdził, że W. S. odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązania W. sp. z o.o. z tytułu nieopłaconych składek w łącznej kwocie 2 286 899,21 zł powstałych w okresie pełnienia przez niego funkcji prezesa zarządu tej spółki. Organ rentowy w rezultacie kontroli przeprowadzonej u płatnika składek W. sp. z o.o., obejmującej okres od 1 stycznia 2004 r. do 31 maja 2007 r. decyzją z 27 lutego 2009 r. stwierdził, że różnica w naliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wynosi łącznie ponad 1,7 mln zł. Należności tych nie udało się wyegzekwować od samej spółki, której upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika ogłosił sąd rejonowy postanowieniem z 9 lutego 2009 r., po rozpoznaniu wniosku złożonego przez nowego prezesa spółki, Z.L. Ten sam sąd postanowieniem z 27 marca 2009 r. umorzył postępowanie upadłościowe z uwagi na brak majątku Spółki, który mógłby pokryć koszty postępowania.
Od decyzji ZUS W.S. wniósł odwołanie, oddalone następnie przez sąd okręgowy. Na skutek wniesionej przez W.S. apelacji sąd apelacyjny uchylił zaskarżone orzeczenie i przekazał sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd okręgowy oddalił odwołanie, natomiast sąd apelacyjny oddalił apelację W.S. Sąd apelacyjny uznał, że pomimo istnienia przesłanek do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, W.S. zaniechał złożenia takiego wniosku we właściwym czasie, co uzasadnia przeniesienie na niego odpowiedzialności za zaległe należności z tytułu obciążających Spółkę składek. Wyrok sądu apelacyjnego został zaskarżony przez W.S. skargą kasacyjną. ?
Komentarz eksperta
Gabriela Izworska, prawnik w krakowskim biurze Rödl & Partner
Bezskuteczność egzekucji prowadzonej przeciwko spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może zgodnie z art. 299 k.s.h. prowadzić do powstania solidarnej odpowiedzialności członków zarządu tej spółki za jej zobowiązania. Odpowiedzialność ta ma charakter odszkodowawczy za doprowadzenie do obniżenia potencjału majątkowego spółki i obejmuje szkodę w wysokości niewyegzekwowanej od spółki wierzytelności. Dotyczy przy tym wszelkich zobowiązań spółki, zarówno prywatnoprawnych jak i publicznoprawnych. Jak jednak wskazał Sąd Najwyższy w przedmiotowym wyroku, właściwą podstawą dochodzenia należności podatkowych są przepisy Ordynacji podatkowej, stanowiące wobec art. 299 k.s.h. regulacją szczególną. Art. 116 Ordynacji podatkowej reguluje odpowiedzialność osób trzecich – członków zarządu spółek kapitałowych za zaległości podatkowe zarządzanych przez nich spółek. Z mocy odesłania zawartego w art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, przepis ten znajduje zastosowanie również do należności z tytułu składek.
