Sprawa dotyczy decyzji Prezesa UOKiK z 2014 r., w której uznano za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów zaniechanie podawania przez przedsiębiorcę informacji o kosztach po każdej czynności w grach na telefon komórkowy związanych z korzystaniem w trakcie gry dodatkowych opcji płatnych.
Podstawowa wersja gry mogła zostać ściągnięta bezpłatnie, natomiast korzystanie z dodatkowych funkcjonalności ułatwiających rozgrywkę uzależnione było od wysłania wiadomości SMS na numer specjalny o podwyższonej płatności. W razie wybrania przez abonenta przycisku „Zawsze OK", administrator ograniczał się do jednokrotnego poinformowania o kosztach dodatkowych usług, natomiast nie informował już w trakcie rozgrywki o kosztach korzystania z poszczególnych opcji płatnych.
Przed skorzystaniem z dodatkowej opcji płatnej konsument otrzymywał jedynie komunikat z prośbą o potwierdzenie wyboru, bez powtórnej informacji o koszcie z tym związanym. Dodatkowo administrator gry informował konsumenta o przekroczeniu dziennego lub miesięcznego limitu wydatków (31 złotych w skali doby oraz 200 zł w skali miesiąca).
Sąd Najwyższy (sygn. akt ?I NSK 90/18) stwierdził, że należy rozróżnić pomiędzy informacjami istotnymi dla konsumenta, których pominięcie może zostać uznane za nieuczciwą praktykę rynkową, a informacjami nieistotnymi, które nie są mu niezbędne do podjęcia decyzji o zawarciu umowy (art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym).
W sytuacji, gdy przedsiębiorca uprzedza konsumenta o kosztach poszczególnych opcji dodatkowych, a także na bieżąco informuje go o przekroczeniu rozsądnie określonych limitów dobowych i miesięcznych, brak jest podstaw do uznania, że ma on również obowiązek informować o koszcie każdego poszczególnego SMS-a, jaki konsument wysyła w trakcie rozgrywki. Taki obowiązek nie wynika w szczególności z klauzuli dobrych obyczajów zawartej w art. 4 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, na którą powołał się pozwany w swojej decyzji oraz w skardze kasacyjnej.