• spadkobierca ustawowy przedsiębiorcy,
• spadkobierca testamentowy przedsiębiorcy albo zapisobierca windykacyjny, któremu zgodnie z ogłoszonym testamentem przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku, albo zarządca sukcesyjny, gdy ustanowiono zarząd sukcesyjny, uzgodni z pracownikiem, że stosunek pracy będzie kontynuowany na dotychczasowych zasadach odpowiednio do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego albo do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego (art. 63[2] § 5 k.p.). Strony tego porozumienia mogą także uzgodnić wcześniejszy termin rozwiązania umowy o pracę (art. 63[2] § 6 k.p.).
Okres od dnia śmierci pracodawcy do dnia wygaśnięcia umowy o pracę albo dokonania uzgodnienia zgodnie z art. 63[2] § 5 i 6, albo rozwiązania umowy o pracę na czas określony, zgodnie z art. 63[2] § 7, jest okresem usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia (art. 63[2] § 8 k.p.).
Zgodnie z nowym przepisem art. 12 ust. 2 pkt 4 ustawy zasiłkowej, zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, o której mowa w art. 63[2] § 8 k.p. Wprowadzenie tej zmiany jest konsekwencją powołanej wyżej regulacji w art. 63[2] § 8 k.p., zgodnie z którą okres od dnia śmierci pracodawcy do dnia wygaśnięcia umowy o pracę albo dokonania uzgodnienia zgodnie z art. 63[2] § 5 i 6, albo rozwiązania umowy o pracę zgodnie z art. 63[2] § 7, jest okresem usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Zatem za czas niezdolności do pracy przypadający w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy bez prawa do wynagrodzenia, nie przysługuje także zasiłek chorobowy.
Zasady tej nie stosuje się, jeżeli niezdolność do pracy z powodu choroby powstała do dnia śmierci pracodawcy i trwa nieprzerwanie po tym dniu (art. 12 ust. 2a ustawy zasiłkowej). Oznacza to, że w przypadku powstania niezdolności do pracy z powodu choroby przed dniem śmierci pracodawcy albo w jej dniu, przysługuje prawo do zasiłku chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwa nieprzerwanie po tym dniu.
Także, jeżeli w okresie od dnia śmierci pracodawcy do dnia wygaśnięcia umowy o pracę albo dokonania uzgodnienia zgodnie z art. 63[2] § 5 i 6, albo rozwiązania umowy o pracę zgodnie z art. 63[2] § 7, polecono pracownikowi wykonywanie pracy (art. 63[2] § 9 k.p.), za którą pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, zastosowanie mają ogólne zasady przyznawania prawa do zasiłku. Jeżeli pracownik stanie się w tym czasie niezdolny do pracy z powodu choroby, nabędzie prawo do zasiłku chorobowego.
