Biorąc pod uwagę kilkaset wyroków zapadłych w ostatnich latach w sprawach umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do waluty obcej (tzw. umów frankowych), wydaje się już przesądzone, że umowy te zawierają postanowienia sprzeczne z prawem. Przedmiotem rozważań środowiska prawniczego pozostaje to, czy umowy te należy traktować jako w całości nieważne, czy też jedynie w części bezskuteczne.
W przypadku uznania całej umowy kredytu za nieważną, umowę taką traktuje się jako niezawartą, a strony powinny zwrócić wszystko co świadczyły sobie nawzajem z tytułu takiej nieważnej umowy. Oznacza to, że bank powinien zwrócić kredytobiorcy pobrane od niego raty kredytu, a kredytobiorca powinien zwrócić bankowi otrzymany od niego kapitał – kwotę udzielonego kredytu, bowiem w obu przypadkach będzie to uznawane jako świadczenie pobrane nienależnie.
Czytaj też:
Termin przedawnienia roszczeń skrócony z dziesięciu do sześciu lat
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści w serwisie www.rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
